Η ιστορία Οι Τρεις Ληστές είναι μια πολυσέλιδη ιστορία που έγραψε ο Ρομπέρτο Καταλάνο και σχεδίασαν οι Ρομάνο Σκάρπα και Ροντόλφο Τσιμίνο, σε μολύβια και μελάνια αντίστοιχα, η οποία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1962. Στην χώρα μας έχουμε δει και στο ΚΟΜΙΞ 302.
Περίληψη[]
Ένας διάσημος κακοποιός μοιάζει σαν δύο σταγόνες νερό με τον Γκούφυ και όταν συλλαμβάνεται ο ληστής ο καλοκάγαθος φίλος του Μίκυ αναλαμβάνει να τον αντικαταστήσει σε ένα περίπλοκο σχέδιο που αποτυγχάνει πλήρως…
Υπόθεση[]
Στην πόλη Κογιότ Σίτι της Άγριας Δύσης οι κάτοικοι είναι τρομοκρατημένοι και τρέπονται σε φυγή, καθώς στην πόλη φτάνει ο διάσημος ντεσπεράντο Στέκας με τα τσιράκια του, τον βαρύκοο Ρόκυ και τον μύωπα Φλιντ. Ο αρχηγός, που μοιάζει σαν δύο σταγόνες νερό με τον Γκούφυ, διατάζει επίθεση στην τράπεζα της πόλης, την οποία και σαρώνουν. Μολονότι όμως ο Φλιντ και ο Ρόκυ διαφεύγουν ο Στέκας χτυπάει το κεφάλι του και ακινητοποιείται.
Εκείνη την περίοδο φτάνουν στην πόλη ο Μίκυ με τον Γκούφυ, με τον τελευταίο να πέφτει αμέσως θύμα της οργής των κατοίκων, που τον περνάνε για τον μισητό εχθρό τους. Ο σερίφης επεμβαίνει και σώζει τον Γκούφυ, εξηγώντας του μυστικά ότι μοιάζει με τον Στέκα. Ποτέ δεν ανακοίνωσε δημόσια την σύλληψη του ντεσπεράντο κι έτσι όλοι νομίζουν πως ο Γκούφυ είναι εκείνος.
Ο σερίφης προτείνει στον Γκούφυ να ανταλλάξει θέσεις με τον Στέκα, που έχει χάσει την μνήμη του, ώστε να μπορέσει να αποδράσει ψεύτικα και να βρει τους συνεργούς του για να τους οδηγήσει στην δικαιοσύνη. Ο Γκούφυ διστάζει, αλλά δέχεται, οπότε πηγαίνει να αλλάξει ρούχα με τον εγκληματία, όταν εμφανίζονται τα δύο τσιράκια του, που απελευθερώνουν τον αρχηγό τους.
Ο σερίφης με τον Μίκυ συνειδητοποιούν όμως ότι ο αληθινός Στέκας είναι κρυμμένος και ο Γκούφυ έχει πάρει την θέση του, θέτοντας σε εφαρμογή το σχέδιο, αφού αυτός που έχει μείνει πίσω δεν θυμάται τίποτα. Οι δύο ληστές παράλληλα, χτυπάνε στο κεφάλι αυτόν που νομίζουν αρχηγό τους, με αποτέλεσμα εκείνος να συνέλθει και να αρχίσει να οργανώνει ληστείες.
Ο Στέκας έχει πάθει αμνησία, ενώ είναι ίδιος με τον Γκούφυ!
Ολόκληρη η γύρω περιοχή λυγίζει από τις ληστείες τους, με τον Μίκυ να ανησυχεί που ο φίλος του δεν έχει επικοινωνήσει ακόμα μαζί τους και κλέβει ασύστολα. Ο Γκούφυ εν τω μεταξύ οργανώνει μια ληστεία στην μεγαλύτερη τράπεζα της περιοχής, ενώ στέλνει ως μπλόφα στον σερίφη ένα μήνυμα που του ανακοινώνει πως θα επιτεθεί στο κτήριο. Ο αστυνόμος με τον Μίκυ πιστεύουν ότι ο Γκούφυ έχει επικοινωνήσει μαζί τους κι έτσι δεν πέφτουν θύματα της μπλόφας, παρά τοποθετούν όλους τους διαθέσιμους άντρες προς υπεράσπιση του κτηρίου, για να συλλάβουν τους κλέφτες.
Παράλληλα, ένας συγκρατούμενος του αληθινού Στέκα ειδοποιεί τον Ρόκυ και τον Φλιντ για τον αρχηγό τους, οπότε αυτοί αποφασίζουν να έχουν από κοντά τον υποτιθέμενο Στέκα, για να είναι σίγουροι ότι δεν είναι κάποιος άλλος.
Ο Ρόκυ και ο Φλιντ μαθαίνουν ότι ο αρχηγός τους μπορεί να βρίσκεται στην φυλακή!
Η μέρα της ληστείας φτάνει αλλά μόλις οι κλέφτες επιτίθενται στην τράπεζα η αστυνομία τους περικυκλώνει, με τον αρχηγό να είναι κι εκείνος εξαιρετικά ξαφνιασμένος που απέτυχε η μπλόφα του. Ομηρικός καβγάς ξεσπάει μεταξύ των τριών ληστών, που νομίζουν ότι έχουν προδοθεί κι έτσι καταλήγουν στο νοσοκομείο, όπου ο σερίφης και ο Μίκυ συγχαίρουν τον Γκούφυ για την επιτυχία του. Στο τέλος, πηγαίνουν στο κελί της φυλακής, όπου ανακοινώνουν στον Στέκα την εξάρθρωση της συμμορίας του, αλλά έκπληκτοι ανακαλύπτουν ότι πρόκειται για τον Γκούφυ, που έκανε τον αμνησιακό για να μην κινδυνεύσει το τομάρι του!
Παρασκήνιο[]
Η ιστορία Οι Τρεις Ληστές είναι μια από τις τέσσερις συνεργασίες του Ρομάνο Σκάρπα με τον σεναριογράφο Ρομπέρτο Καταλάνο, και μια από τις πολυάριθμες του με τον Ροντόλφο Τσιμίνο. Η ιστορία συνδυάζει κλασικά στοιχεία ταινιών ουέστερν, όπως τις ληστείες, τα άλογα, τους σερίφηδες και πολλά ακόμη, τα οποία πλέκει αρμονικά με το σύγχρονο πολιτισμό των αυτοκινήτων και του ραδιόφωνου.
Η ιστορία είναι η δεύτερη σε φόντο αμερικανικού ουέστερν που σχεδιάζει ο Σκάρπα και καθώς η ιστορία δημοσιεύθηκε το 1962 στο περιοδικό Almanacco Topolino έχει τέσσερις σειρές καρέ ανά σελίδα, αντί για τις τρεις του εβδομαδιαίου Topolino. O Καταλάνο έχει εμφανώς εμπνευστεί από την ιστορία Sheriff of Nugget Gulch των Τεντ Όσμπορν και Φλόυντ Γκότφρεντσον, που δημοσιεύθηκε το 1937 και στην οποία ο Μίκυ με τον Γκούφυ βρίσκονται επίσης στο σκηνικό της Άγριας Δύσης. Ο ίδιος ο Σκάρπα δέκα χρόνια αργότερα κατέτασσε την ιστορία ανάμεσα στις καλύτερες του, πλάι σε πολύ πιο φιλόδοξες δουλειές, όπως το Διπλό Μυστήριο του Μαύρου Φαντάσματος και το Μυστήριο του Ταπιόκα Στ’.
Εξώφυλλα[]
