Η ιστορία Ένας Ιδιόρρυθμος Ταύρος είναι μια δεκασέλιδη ιστορία, που έγραψε και σχεδίασε ο Καρλ Μπαρκς τον Ιανουάριο του 1955 και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του ίδιου έτους.
Περίληψη[]
Ο Ντόναλντ αποφασίζει να διεκδικήσει ένα βραβείο αγροτικών οχημάτων κι έτσι παίρνει την βοϊδάμαξα της Γιαγιάς Ντακ. Όμως ο ταύρος που την οδηγάει δεν είναι τόσο πράος όσο φαίνεται…
Υπόθεση[]
Οι Χιούη, Λιούη και Ντιούη καθώς τρώνε το πρωινό τους διαβάζουν στην εφημερίδα το ωροσκόπιο του Ντόναλντ, το οποίο γράφει πως το όνειρο που είδε χθες το βράδυ μπορεί να βγει αληθινό. Ο Ντόναλντ τους λέει να μην τα πιστεύουν αυτά, αλλά όταν τον ρωτάνε δεν μπορεί να θυμηθεί το όνειρο που είδε το προηγούμενο βράδυ και έτσι δεν μπορούν να ξέρουν εάν το ωροσκόπιο είναι σωστό.
Σε λίγο ο Ντόναλντ φεύγει και καθώς περπατάει βλέπει σε μια αφίσα πως γίνεται διαγωνισμός αγροτικών οχημάτων, στα πλαίσια της αγροτικής εβδομάδας στην Λιμνούπολη, όπου το πιο παλιομοδίτικο όχημα κερδίζει πενήντα δολάρια. Έτσι, σκέφτεται να πάρει την βοϊδάμαξα της Γιαγιάς Ντακ και να συμμετάσχει στον διαγωνισμό. Πράγματι πηγαίνει στο αγρόκτημα της και η Γιαγιά δέχεται να του δανείσει την βοϊδάμαξα, με το πράο και ήμερο βόδι της, τον Φανούρη, ο οποίος έχει μάλιστα αχρωματοψία.
Η Γιαγιά διαβεβαιώνει τον Ντόναλντ για την πραότητα του ταύρου της
Ο Ντόναλντ ξεκινάει για την πόλη, με τον Φανούρη να είναι η προσωποποίηση της ηρεμίας. Κάποια στιγμή ο Φανούρης εξοργίζεται και εφορμά στην Γαλάζια Αστραπή, ένα υπερταχύ τραίνο, το οποίο ευτυχώς αστοχεί, επειδή είναι πολύ αργός. Στη συνέχεια ηρεμεί, αλλά και πάλι ύστερα από λίγο ορμά εξαγριωμένος στον Γαλάζιο Άγγελο, ένα πολυτελές αερόστατο, το οποίο κάνει κομμάτια. Αφού καλμάρει και πάλι επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό με τον ταύρο να ορμά σε έναν αστυφύλακα, ο οποίος προλαβαίνει να απομακρυνθεί.
Τελικά, φτάνουν στον διαγωνισμό, ο Ντόναλντ όμως φοβάται να δείξει τον Φανούρη, μην τυχόν αγριέψει και πάλι. Ο Χιούη, ο Λιούη και ο Ντιούη βάζουν στον ταύρο μαύρα γυαλιά ηλίου, ώστε να μην βλέπει γύρω του κι έτσι βγαίνει στην παρέλαση του διαγωνισμού. Ο Φανούρης κάνει θραύση στο διαγωνισμό, και βγαίνει νικητής παμψηφεί, και πηγαίνει στην απονομή του επάθλου. Ο Ντόναλντ παίρνει τα πενήντα δολάρια και ο Φανούρης βραβεύεται με μια μπλε κορδέλα. Εν τω μεταξύ, τα ανίψια συνειδητοποιούν πως ο Φανούρης, επειδή έχει αχρωματοψία, δεν αγριεύει με τα κόκκινα, όπως οι φυσιολογικοί ταύροι, αλλά στα μπλε, και για αυτό επιτέθηκε στο μπλε τραίνο, το μπλε αερόστατο και στην μπλε στολή του αστυνόμου.
Αμέσως τρέχουν να το πουν στο θείο τους, αλλά είναι ήδη αργά, ο Ντόναλντ έχει τοποθετήσει την μπλε κορδέλα στο μέτωπο του ταύρου, ανάμεσα στα μάτια του. Ο Φανούρης είναι πλέον εκτός ελέγχου κι αρχίζει να τρέχει φρενιασμένος, βλέποντας μόνο την κορδέλα, μπροστά του. Εφορμά ακάθεκτος στην έκθεση μαρμελάδων και κάνει σμπαράλια την έκθεση κεραμικών και γυαλικών, σαν ταύρος σε υαλοπωλείο.
Ο Ντόναλντ τότε λέει πως θυμήθηκε το όνειρο που είχε δει χθες, έναν ταύρο σε υαλοπωλείο! Τα ανίψια του λένε να τους πει λεπτομέρειες καθώς πάνε στο Τιμπουκτού, κι έτσι αρχίζουν όλοι μαζί να τρέχουν να φύγουν. Στο τέλος, βλέπουμε έναν πράο και ήρεμο Φανούρη, να γυρνάει μόνος του στο αγρόκτημα της ιδιοκτήτριας του, καλυμμένος με κορδέλες, από το χάος που προκάλεσε, με την Γιαγιά να νιώθει περήφανη που ο ταύρος της κέρδισε τόσα βραβεία!
