Πιστεύω ότι ένα απ' τα πιο βασικά στοιχεία μιας ιστορίας κόμικς, είναι να μπορέσεις να κάνεις τον αναγνώστη να ταυτιστεί ή να νιώσει ανώτερος από τους ήρωες σου. Ο μόνος απ' τους ήρωες που δεν προκαλεί αυτό το συναίσθημα είναι ο Γκαστόνε... Είναι τόσο τυχερός, που ο αναγνώστης τον θαυμάζει και ταυτόχρονα τον ζηλεύει γι' αυτό το μοναδικό του χάρισμα.
Ο Γκαστόνε έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην δεκασέλιδη ιστορία του Καρλ Μπαρκς Χειμερινά Στοιχήματα. που δημοσιεύτηκε στο ΚΟΜΙΞ 92. Στην πρώτη του εμφάνιση είναι εξίσου αντιπαθητικός, αλλά με κάπως διαφορετική εμφάνιση από αυτην με την οποία τον γνωρίζουμε σήμερα.
Μετά από την ιστορία Χειμερινά Στοιχήματα ο Μπαρκς χρησιμοποίησε πολλές φορές τον Γκαστόνε, κυρίως σε ιστορίες όπου βρίσκεται αντιμέτωπος με τον Ντόναλντ.
Εμφάνιση[]
Ο Γκαστόνε είναι ο χαρακτήρας που έχει την μορφή του αλλαγμένη από τον Μπαρκς τις περισσότερες φορές. Κανονικά δεν ανήκει στην οικογένεια των Ντακ καθώς απεικονίζεται ως χήνα αλλά μόνο το ράμφος διαφέρει από αυτό των παπιών. Τελικά ο Μπαρκς του δίνει ράμφος πάπιας.
Ιστορία[]
Χειμερινά Στοιχήματα[]
|
Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε επίσης Ιστορία: Χειμερινά στοιχήματα |
Ο Γκαστόνε όπως πρωτοεμφανίστηκε στην ιστορία Χειμερινά Στοιχήματα.
Πρωτοεμφανίστηκε το 1948 στο Walt Disney's Comics and Stories #88, τον Ιανουάριο του 1948, με την ιστορία «Wintertime Wagers» («Χειμερινά Στοιχήματα»). Η ελληνική έκδοση της ιστορίας δημοσιεύτηκε το 1996 στο περιοδικό ΚΟΜΙΞ 92.
Στην πρώτη εμφάνιση, ο Γκαστόνε δεν ήταν παρά μία αντανάκλαση της προσωπικότητας του Ντόναλντ και τον καταδίωκε για το παράτολμο στοίχημα που είχε βάλει το καλοκαίρι. Ο καυχησιάρης ανταγωνιστής του Ντόναλντ περπατά στον δρόμο ράμφος δίπλα στον ήρωά μας και κομπορρημονεί ασταμάτητα σε ένα διαγωνισμό καυχησιολογίας.
Ο ανταγωνισμός δύο καυχησιάρηδων: Αυτό ήταν ένα καλό θέμα για μία ή δύο ιστορίες το πολύ, όμως ο Μπαρκς θέλησε να κάνει τον αντίπαλο του Ντόναλντ «διαχρονικά αντιπαθητικό». Έτσι, χάρη στα τεχνάσματα του σχεδιαστή του, ο Γκαστόνε προικίζεται τελικά με την εύνοια μια ανεξάντλητης τύχης, σε αντίθεση με τον φτωχό, κακότυχο και γκαφατζή Ντόναλντ.
Η αριστοτεχνική αυτή κίνηση του Μπαρκς ανύψωσε τον Γκαστόνε στο επίπεδο του μύθου, μεταμορφώνοντας τον σε κάτι περισσότερο από έναν ισχυρό σωσία. Το αποτέλεσμα είναι ένα νέο παπί που ενσαρκώνει όλα όσα ήθελε να είναι ο ταλαίπωρος Ντόναλντ: επιτυχημένος, αλαζόνας και εξασφαλισμένος εφ’ όρου ζωής. Ο Γκαστόνε είναι πάντα «ελεύθερος και ωραίος».
Μετέπειτα ζωή[]
Ο Γκαστόνε παραδέχεται πως δούλεψε μια φορά
Ο Γκαστόνε ζει στην Λιμνούπολη, όπου λόγω της εξωφρενικής του τύχης δεν χρειάστηκε να δουλέψει, παρά μόνο μια φορά. Τα κέρδη της μοναδικής φοράς που δούλεψε τα κρατάει σε ασφαλές σημείο.
Ο Ντόναλντ με τον Γκαστόνε δεν σταμάτησαν ποτέ να μαλώνουν, ενώ μετά τους καβγάδες και τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, ο Γκαστόνε έβγαινε συνήθως κερδισμένος. Το κύριο αντικείμενο των καβγάδων τους ήταν η Νταίζυ, που έλκυε και τους δύο τους. Ωστόσο, συνήθως ο Ντόναλντ ήταν αυτός που κατακτούσε την καρδιά της Νταίζυ.