Ο Δον Πόρκο δε Λάρδο είναι ένα χαρακτήρας που δημιούργησε ο Καρλ Μπαρκς για τις ανάγκες της ιστορίας του Στην Παλιά Καλιφόρνια, που δημοσιεύθηκε το 1951.
Προφίλ[]
Ο Δον Πόρκο δε Λάρδο είναι ένας πλούσιος γαιοκτήμονας της Καλιφόρνια του 19ου αιώνα, ισπανικής καταγωγής. Έχει την εμφάνιση ανθρωπόμορφου γουρουνιού, αποτελώντας τον κλασικό χοιρόμορφο κακό τον ιστοριών του Μπαρκς.
Είναι αρκετά εύσωμος (το όνομα του άλλωστε παραπέμπει στο pork, δηλαδή χοιρινό στα αγγλικά και το λαρδί, δηλαδή το πάχος), μάλλον μέσης ηλικίας, με καστανά μαλλιά, τα οποία είναι στην τρίχα και καλυμμένα με ζελέ, όπως επέβαλλε η μόδα της εποχής. Ως χαρακτήρας είναι σνομπ και αλαζόνας, καμία σχέση με τον καλόκαρδο Δον Γασπάρ, με τον οποίο είναι εξίσου πλούσιος, εάν όχι περισσότερο.
Δεν είναι οικογενειάρχης, ενώ αναμένει πως θα παντρευτεί την Παντσίτα, κόρη του Δον Γασπάρ, με την οποία έχει προξενευτεί, χάρη στις προσπάθειες της συζύγου του Δον Γασπάρ. Η ίδια η Παντσίτα όμως δεν τον θέλει, πιθανώς λόγω της μεγάλης ηλικιακής τους διαφοράς και του κακού του χαρακτήρα, και προτιμά τον γλυκό Ρολάνδο τον βακέρο.
Ιστορία[]
Στην Παλιά Καλιφόρνια[]
Στην ιστορία του Καρλ Μπαρκς, ο Δον Πόρκο εμφανίζεται για πρώτη φορά στην δεξίωση που διοργανώνει ο Δον Γασπάρ. Απαιτεί από την Παντσίτα να του παραχωρήσει τον πρώτο χορό, ως μέλλοντας σύζυγος της, κάτι που εξαγριώνει τους Χιούη, Λιούη και Ντιούη.
Είναι μάλιστα τόσο βέβαιος ότι θα αποτελέσει τον μέλλοντα σύζυγο της όμορφης κοπέλας που δεν διστάζει να αφήσει τον καλόκαρδο Ρολάνδο να χορέψει μαζί της και να της κάνει καντάδες. Στο τέλος όμως η Σενιόρα, η μητέρα της Παντσίτα, θα δεχτεί η κόρη της να παντρευτεί τον βακέρο, αρκεί αυτός να γίνει πλούσιος, κάτι που καταφέρνει στον Πυρετό του Χρυσού του 1848.
Έτσι, ο Δον Πόρκο δε Λάρδο δεν κατάφερε να παντρευτεί την Παντσίτα, αν και το πιθανότερο είναι πως θα βρήκε άλλη νύφη χάρη στην μεγάλη του περιουσία. Τίποτε όμως δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα μετά την γιορτή στο σπίτι του Δον Γασπάρ.