Η ιστορία Ο Τελευταίος Άρχοντας του Ελντοράντο είναι μια πολυσέλιδη ιστορία σε σενάριο και σχέδιο Ντον Ρόσα, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1998, ενώ στην χώρα μας την είδαμε για πρώτη φορά στο ΚΟΜΙΞ 144.
Περίληψη[]
Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ αρχίζει να ψάχνει για το θρυλικό χρυσάφι του Ελντοράντο στην Νότια Αμερική, αλλά ο Χρυσοκούκης θα κάνει τα πάντα για να τον εμποδίσει να καρπωθεί αυτόν τον αμύθητο θησαυρό...
Υπόθεση[]
Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ με τα ανίψια του βρίσκονται στην Καραϊβική, όπου βουτάνε σε ναυάγια ψάχνοντας για θησαυρούς. Έχουν πλησιάσει σε ένα ακόμα κουφάρι πλοίου από την εποχή της Ισπανικής αποικιοκρατίας στην Αμερική, στο οποίο ο Ντόναλντ καταδύεται για να δει εάν έχει κάτι πολύτιμο.
Το πλοίο όμως αποδεικνύεται ότι ήταν μόνο επιβατικό και το μόνο αντικείμενο αξίας που βρίσκει το παπί είναι μια χρυσή ταμπέλα, η οποία περιέχει ένα κείμενο στα γερμανικά. Την ώρα εκείνη ένας θηριώδης καρχαρίας πλησιάζει τον Ντόναλντ και εκείνος μετά βίας προλαβαίνει να ξεφύγει, ανερχόμενος με την πινακίδα στο σκάφος. Ο θείος Σκρουτζ διαβάζει την πινακίδα, η οποία αναφέρεται στην δημιουργία ενός υποκαταστήματος της γερμανικής τράπεζας Βέλσερ, η οποία ήταν στο ζενίθ της την εποχή των ανακαλύψεων, στην Νέα Γρανάδα, στην υψηλότερη των ιερών λιμνών το 1539.
Η περιέργεια του κροίσου εξάπτεται κι έτσι όλοι μαζί ξεκινάνε για την έδρα της τράπεζας στην Γερμανία. Φυσικά η ίδια η τράπεζα δεν υπάρχει πλέον κι έτσι ο Σκρουτζ φτάνει σε έναν σύγχρονο χρηματοπιστωτικό όμιλο, ο οποίος έχει στην ιδιοκτησία του την κλειστή πλέον επιχείρηση. Ο μεγιστάνας την αγοράζει, ενώ ο υπάλληλος του ομίλου του λέει πως η τράπεζα που μόλις αγόρασε έχει κι ένα χαμένο κατάστημα κάπου στην Νότια Αμερική και πως τα έγγραφα της τράπεζας θα του παραδοθούν την επόμενη μέρα.
Ο Ντόναλντ βρίσκει την πινακίδα!
Ο υπάλληλος της εταιρείας, μόλις τα παπιά φεύγουν, παίρνει τηλέφωνο το αφεντικό του, τον Σκληρόκαρδο Χρυσοκούκη και του ανακοινώνει την πώληση. Ο τελευταίος πανικόβλητος του λέει να σταματήσει την συναλλαγή, με τον Γερμανό να του λέει πως η συμφωνία έχει ήδη γίνει, κι έτσι ο Αφρικανός μεγιστάνας ξεκινάει αμέσως για την Γερμανία, βέβαιος πως ο Σκρουτζ βρίσκεται στα χνάρια κάποιου μεγάλου θησαυρού.
Την επόμενη μέρα, ο Σκρουτζ παίρνει όλα τα έγγραφα που ανήκουν στην τράπεζα Βέλσερ και μαζί με τα ανίψια του πηγαίνουν σε μια μπυραρία για να τα μελετήσουν. Μέσα στα χαρτιά βρίσκουν το καταστατικό της τράπεζας, το οποίο έχεις ως εγγύηση τον τίτλο ιδιοκτησίας της πόλης Ομάγκουα, υπογεγραμμένο από τους τρεις άρχοντες της πόλης, τους Χιμένες Ντε Κουεσάδα, Νικολάους Φέντερμανν και Σεμπάστιαν Μπελαλκαζάρ.
Τα τρία ανίψια χρησιμοποιώντας το πάνσοφο βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών βρίσκουν ποιοι ήταν αυτοί οι τρεις. Ο Κουεσάδα ήταν ένας δικηγόρος, γενικός κυβερνήτης της Γρανάδας ο οποίος εγκατέλειψε το πόστο του και πήγε να εξερευνήσει την Κολομβία το 1538. Ο Φέντερμανν, τραπεζίτης των Βέλσερ, είχε αναλάβει την διοίκηση της Γουιάνα, όμως κι αυτός εγκατέλειψε το πόστο του για να εξερευνήσει τους βάλτους της Βενεζουέλας.
Ο Μπελαλκαζάρ ήταν ένας στρατιωτικός, ο οποίος παράκουσε τις διαταγές του αρχηγού του, του Πιζάρρο και πήγε κι αυτός για εξερεύνηση στα βουνά. Οι τρεις τους τυχαία συναντήθηκαν στην πόλη Ομάγκουα, που ήταν ο προορισμός και των τριών. Εκεί, υπέγραψαν μια μυστική συμφωνία και κατόπιν γύρισαν στην Ευρώπη για να ανακοινώσουν την ανακάλυψη τους στους προϊσταμένους τους.
Οι τρεις κονκισταδόρες συνάπτουν μια μυστική συμφωνία... Από αριστερά προς δεξιά: Μπελαλκαζάρ, Κουεσάδα, Φέντερμανν.
Τα μεγάλα νέα είναι ότι η Ομάγκουα είναι η Ινδιάνικη ονομασία για την χαμένη πόλη του χρυσού, το Ελντοράντο! Όταν οι τρεις τους γύρισαν στην Ευρώπη, ο Μπελαλκαζάρ και ο Φέντερμανν κατέληξαν στην φυλακή για λιποταξία και απάτη αντίστοιχα και μόνο ο Κουεσάδα κατάφερε να επιστρέψει στην Αμερική, όπου έγινε πλούσιος κι έζησε στην Μπογκοτά, πρωτεύουσα της Κολομβίας. Έκανε μικρές μόνο αναλήψεις από την τράπεζα που δημιούργησε, χωρίς να τον πάρει χαμπάρι κανείς.
Ο Σκρουτζ καταλαβαίνει ότι χρειάζεται το συμβόλαιο που υπέγραψαν οι τρεις κονκισταδόρες για να αποκτήσει τον μεγαλύτερο θησαυρό όλων των εποχών, και ξεκινάνε για την μονή του Αγίου Θωμά στην Μπογκοτά, όπου ο Κουεσάδα άφησε όλα του τα υπάρχοντα όταν πέθανε, με την ελπίδα να βρουν το πολύτιμο χαρτί. Οι Λιμνουπολίτες όμως δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι ο Χρυσοκούκης έχει ακούσει ολόκληρη την συζήτηση τους, μεταμφιεσμένος σε σερβιτόρα, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει κι εκείνος για την Κολομβία.
Στα σκονισμένα αρχεία του μοναστηριού καταφέρνουν μετά από πολύωρο ψάξιμο να βρουν τα χαρτιά του Κουεσάδα, όμως μια καλόγρια μπαίνει μέσα και αρπάζει το βιβλίο, λέγοντας πως τελείωσε η ώρα του επισκεπτηρίου. Ο Ντόναλντ καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά, αφού η καλόγρια έχει γένια και ξεχύνεται πίσω της. Μετά από αρκετό κυνηγητό καταφέρνει να πάρει πίσω το συμβόλαιο από τον Χρυσοκούκη, αλλά επειδή είναι σε μια σκοινένια κρεμαστή γέφυρα, ο τελευταίος κόβει την γέφυρα, με αποτέλεσμα ο Ντόναλντ να κρεμαστεί στο κενό.
Αφού ο Σκρουτζ βεβαιώνεται ότι το συμβόλαιο είναι εντάξει, ο Ντόναλντ πέφτει σε μια από τις πλαγιές του γκρεμού, όμως ένα λάμα ανακόπτει την πτώση του, σώζοντας τον και ανεβάζοντας τον πάλι στο μοναστήρι. Διαβάζοντας τα έγγραφα του κονκισταδόρ μαθαίνουν ότι εκείνος και οι δύο σύντροφοι του γνωρίζοντας ότι θα κατηγορηθούν ως λιποτάκτες αποφάσισαν να ιδρύσουν μέσω του Φέντερμανν ένα υποκατάστημα της τράπεζας Βέλσερ, και αφού αυτοανακυρήχθηκαν ιδιοκτήτες του Ελντοράντο κατέθεσαν το χρυσάφι τους στην τράπεζα τους.
Επομένως, αφού ο Σκρουτζ έχει την τράπεζα του ανήκει και το χρυσάφι, οπότε όλοι μαζί ξεκινάνε για την πιο ψηλή ιερή λίμνη, όπου ο κροίσος πιστεύει ότι βρίσκεται το πολύτιμο μέταλλο, αφού αυτό γράφει η ταμπέλα. Καθώς ξεκινάνε για τα βουνά συναντάνε έναν πωλητή χαρτών, τον οποίο ρωτάνε οδηγίες για να φτάσουν στον προορισμό τους. Ο άνθρωπος αρχίζει αμέσως να γελάει λέγοντας πως είναι τρελοί που ψάχνουν την πόλη του χρυσού, αλλά λίγο αργότερα έρχεται ο αληθινός ιδιοκτήτης, με αποτέλεσμα, ο μεταμφιεσμένος Χρυσοκούκης να φύγει τρέχοντας.
Ο βράχος πλησιάζει επικίνδυνα το φορτηγό...
Στον δρόμο για τα βουνά, πρέπει με το φορτηγό τους, που κουβαλάει μια μπουλντόζα, να διασχίσουν δύσβατα μονοπάτια στο χείλος του γκρεμού, οπότε ο Χρυσοκούκης αποφασίζει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία. Έτσι, ρίχνει μια τεράστια κοτρόνα στο μονοπάτι, η οποία παίρνοντας ταχύτητα πλησιάζει το όχημα του Σκρουτζ, που οδηγεί ο Ντόναλντ. Ο τελευταίος πατάει το γκάζι μόλις βλέπει την πέτρα και οδηγεί σαν ραλίστας στα απόκρημνα μονοπάτια, ώσπου φτάνουν σε μια στροφή και μολονότι το φορτηγό σταματάει ελάχιστα πριν πέσουν, οι ίδιοι με την μπουλντόζα που κουβαλάνε εκσφενδονίζονται στην λίμνη, που είναι και ο προορισμός τους.
Φτάνοντας, ο Σκρουτζ στρώνεται αμέσως στην δουλειά, αποξηραίνοντας την λίμνη, χρησιμοποιώντας την μπουλντόζα για να ανοίξει ένα πέρασμα, ώστε να απομακρυνθεί το νερό. Σύμφωνα με το θρύλο, η φυλή των Τσίμπτσα ζούσε εκεί και ο άρχοντας τους πασπαλίζονταν με χρυσάφι και βούταγε στην λίμνη ενώ οι υπήκοοι του του πέταγαν χρυσαφένια κοσμήματα και τιμαλφή. Ο Χρυσοκούκης εμφανίζεται και πάλι μεταμφιεσμένος και προσπαθεί να σταματήσει την εκσκαφή του θησαυρού, όμως ο Σκρουτζ τον έχει πλέον καταλάβει και τον διώχνει.
Ο Σκρουτζ αποκαλύπτει τον Χρυσοκούκη...
Ο μεγιστάνας από την Λιμνούπολη δουλεύει ασταμάτητα μέρα νύχτα, σκάβοντας ολοένα και πιο βαθιά, όμως δεν υπάρχει πουθενά χρυσάφι και οι όχθες της λίμνης είναι έτοιμες να καταρρεύσουν, αφού τις έχει υποσκάψει. Οι Χιούη, Λιούη και Ντιούη ανεβαίνουν στις πλαγιές κοντά στην λίμνη για να θαυμάσουν το υπέροχο τοπίο, ενώ ο Χρυσοκούκης αποφασίζει να προκαλέσει κατολίσθηση στις όχθες της λίμνης, ώστε να θάψει τον Σκρουτζ.
Προκαλώντας όμως την κατολίσθηση βλέπει ότι το υπέδαφος πάνω από εκεί που σκάβει ο Σκρουτζ είναι τίγκα στο χρυσάφι. Το ίδιο συνειδητοποιούν και τα παιδιά, αφού κάποιος παλιότερα είχε αποξηράνει μια γειτονική λίμνη, της οποίας το στόμιο κάλυψε με δέντρα, ενώ υπάρχει και το εντύπωμα της πινακίδας σε ένα παραπλήσιο βράχο, οπότε τρέχουν να το πουν στον θείο τους. Πριν όμως προλάβουν τους συναντάει ο Χρυσοκούκης ο οποίος τους δένει και τους φιμώνει και εν συνεχεία πάει να συναντήσει τον Σκρουτζ.
Το στόμιο της παλιάς λίμνης έχει καλυφθεί με δέντρα...
Ο μεγιστάνας από την Αφρική αρχίζει και καλοπιάνει τον Σκρουτζ, λέγοντας του πως θέλει να αγοράσει πίσω την τράπεζα, παρ' όλο που είναι άχρηστη. Ο Ντόναλντ δεν πείθεται από τις καλοσύνες του Χρυσοκούκη και πάει να δει που είναι τα ανίψια του. Πράγματι, τα βρίσκει δεμένα και λύνοντας τα αρχίζουν να κατεβαίνουν την όχθη της λίμνης, η οποία αρχίζει να καταρρέει. Εν τω μεταξύ μέσα στην αποξηραμένη λίμνη τα δύο ζάπλουτα παπιά βρίσκονται σε εντατικά παζάρια για την πώληση της τράπεζας και δεν συνειδητοποιούν ότι κινδυνεύει η ζωή τους από την επικείμενη κατολίσθηση,
Οι Ντακ τους παίρνουν σηκωτούς, ενώ οι μεγιστάνες καταλήγουν σε μια συμφωνία, λίγο πριν καταρρεύσει η πλαγιά, με τον Χρυσοκούκη να ξαναγίνεται ιδιοκτήτης της τράπεζας. Αφού συμβαίνει η κατολίσθηση αποκαλύπτεται κάτω από το έδαφος ένα τεράστιο απόθεμα χρυσού, για το οποίος Χρυσοκούκης αρχίζει να κοροϊδεύει τον Σκρουτζ, θεωρώντας ότι του ανήκει, αφού αγόρασε την τράπεζα. Ο Λιμνουπολίτης όμως τον πληροφορεί πως αγόρασε μόνο την τράπεζα, αλλά ο ίδιος είναι ακόμα ο άρχοντας της Ομάγκουα, αφού μεταβίβασε τους τίτλους ιδιοκτησίας από τους τρεις κονκισταδόρες στο όνομα του, από την πρώτη στιγμή.
Το Ελντοράντο αποκαλύπτεται!
Έτσι, ο Σκρουτζ έχει τον τεράστιο θησαυρό του από χρυσό κατατεθειμένο στην τράπεζα του αντιπάλου του. Η τράπεζα όμως χρωστάει στον ιδιοκτήτη αυτής της τεράστιας κατάθεσης τους αναδρομικούς τόκους τετρακοσίων ετών, τους οποίους φυσικά ο κροίσος απαιτεί από τον Αφρικανό. Ο Χρυσοκούκης τότε καταλαβαίνει ότι χρωστάει στον αντίπαλο του περισσότερο από όλο το χρήμα του κόσμου και πέφτει ξερός.
Πριν όμως προλάβει ο Σκρουτζ να χαρεί την μεγαλειώδη νίκη του, τους επισκέπτονται ορισμένοι υπάλληλοι της εφορίας, οι οποίοι του ανακοινώνουν ότι η τράπεζα έχει να πληρώσει τους φόρους της στην κυβέρνηση εδώ και αιώνες κι έτσι έχει περιέλθει στην επίσημη κατοχή της χώρας από το 1637, με αποτέλεσμα και ο Σκρουτζ να πέσει λιπόθυμος. Όλα τα παπιά αποχωρούν από το Ελντοράντο και ο Σκρουτζ δηλώνει χαρούμενος, αφού κατάφερε να κάνει τον Χρυσοκούκη να νομίζει για μια στιγμή ότι του χρωστάει όλο το χρήμα του κόσμου, ενώ τον άφησαν να κρατήσει και το αρχαίο συμβόλαιο για την συλλογή τροπαίων του.
Στο τέλος, καθώς περπατάνε συναντάνε και πάλι τον πλανόδιο πωλητή, που πουλάει διάφορους χάρτες και ο Σκρουτζ του λέει πως έχει έναν χάρτη που θα ενδιέφερε πολύ τον αντίπαλο του. Ο πωλητής δείχνει τον χάρτη στον Αφρικανό, έναν χάρτη για το ναό του Μάνκο Καπάκ, το γιο του ήλιου, (βλ. στην ιστορία: Ο Γιος του Ήλιου) με αποτέλεσμα ο Χρυσοκούκης να αρχίζει να τον κυνηγάει έξαλλος!
Παρασκήνιο[]
Η γέννηση ενός θρύλου, ο άρχοντας των Τσίμπτσα πετάει χρυσαφικά στην λίμνη!
Στην ιστορία αυτή ο Ντον Ρόσα στέλνει τον θείο Σκρουτζ στο κυνήγι του θρυλικού χρυσού του Ελντοράντο, του πιο διάσημου θησαυρού της εποχής των Ανακαλύψεων. Μολονότι ο Καρλ Μπαρκς έδειξε τι απέγινε ο τελευταίος άρχοντας του Ελντοράντο στην κλασική ιστορία του Ο Χρυσός Γίγας, ο επίγονος του δημιούργησε μια εντελώς νέα ιστορία, βασισμένη σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα.
Στην ιστορία του Μπαρκς κανείς δεν ενδιαφέρεται για το χρυσάφι αφού πρωταρχικός στόχος του Ντόναλντ είναι να βρει ένα σπάνιο γραμματόσημο, ενώ μέχρι και ο άρχοντας του Ελντοράντο δεν ενδιαφέρεται για το κίτρινο μέταλλο, αφού προτιμάει το ασήμι. Ο μύθος της πόλης του χρυσού ξεκίνησε από το γεγονός ότι ο άρχοντας της φυλής των Τσίμπτσα καλυπτόταν με χρυσό και βουτούσε μια λίμνη, ενώ του πετούσαν χρυσά αντικείμενα. Επομένως, το Ελντοράντο αρχικά αναφερόταν σε πρόσωπο, όμως σταδιακά μεταβλήθηκε σε τοπωνύμιο, με αποτέλεσμα όλοι οι κατακτητές της Νοτίου Αμερικής να ποθούν να βρουν αυτή την μυστική τοποθεσία.
Η ομοιότητα μεταξύ των φορτηγών είναι εμφανής, από το ΚΟΜΙΞ 144.
Στην ιστορία του Ντον Ρόσα ο Σκρουτζ ανακαλύπτει την τοποθεσία αυτής της λίμνης, η οποία κρύβει πράγματι ένα τεράστιο θησαυρό. Δεν είναι όμως ο πρώτος που την βρίσκει, αφού τρεις πονηροί κονκισταδόρες προηγήθηκαν, αλλά δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν το χρυσάφι, όπως άλλωστε και ο κροίσος από την Λιμνούπολη. Οι κατακτητές ήταν που έδιωξαν την φυλή των Τσίμπτσα από την περιοχή, αναγκάζοντας την να μετακινηθεί στην περιοχή της Βρετανικής Γουιάνα, όπου την συνάντησε ο Ντόναλντ μαζί με τον χρυσό ηγέτη της στην ιστορία του Καρλ Μπαρκς.
Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι το φορτηγό που οδηγεί ο Ντόναλντ στα χείλη του γκρεμού στον Τελευταίο Άρχοντα είναι σχεδόν παρόμοιο με το φορτηγό που οδηγούσε ο Υβ Μορντάν στην ταινία του Ανρί Ζωρζ Κλουζώ Το Μεροκάματο του Τρόμου.
Αναφορές σε άλλες ιστορίες[]
Στην ιστορία Ο Τελευταίος Άρχοντας του Ελντοράντο ο Ντον Ρόσα κάνει ορισμένες αναφορές σε προηγούμενες ιστορίες, τόσο δικές τους όσο και του Καρλ Μπαρκς. Συγκεκριμένα, η πρώτη αναφορά είναι στην δεύτερη σελίδα και παραπέμπει στην δική του ιστορία Θησαυρός στην Γυάλα, όπου εξηγεί πως ο Σκρουτζ με τα ανίψια του βρήκαν το χάρτη τον οποίο χρησιμοποιούν για να εντοπίσουν ισπανικά ναυάγια από την εποχή της Αποικιοκρατίας.
Η δεύτερη αναφορά είναι στην δέκατη τρίτη σελίδα και παραπέμπει στην ιστορία του Καρλ Μπαρκς: Ο Χρυσός Γίγας, αφού ο Ντόναλντ λέει στον θείο του τι απέγινε η φυλή των Τσίμπτσα πριν το πει ο ίδιος, μιας και τους έχει ήδη συναντήσει στην προαναφερθείσα ιστορία.
Ο ντόπιος προσπαθεί να πουλήσει ψεύτικους χάρτες στον Σκρουτζ!
Εν συνεχεία στην δέκατη τέταρτη σελίδα, όπου συναντάνε τον πωλητή ψεύτικων χαρτών υπάρχουν σύντομες αναφορές στις ιστορίες του Καρλ Μπαρκς: Οι Επτά Πόλεις της Τσιμπόλα και στην Τα Λάφυρα του Πιζάρρο, δηλαδή στα χρυσωρυχεία των Ίνκας στην δεύτερη περίπτωση, καθώς ο πωλητής προσπαθεί να τους πουλήσει χάρτες για αυτές τις τοποθεσίες, με τον Σκρουτζ να λέει πως την έχει ήδη βρει ή έχει προσπαθήσει να την βρει στην περίπτωση των επτά πόλεων.
Αναφορά στην πρώτη ντισνεϋκή ιστορία του καλλιτέχνη, δηλαδή στην ιστορία Ο Γιος του Ήλιου, υπάρχει στην τελευταία σελίδα της ιστορίας, όπου ο Σκρουτζ θυμίζει στον Χρυσοκούκη την πικρή του ήττα σε αυτή την περιπέτεια, με έπαθλο το χρυσάφι του ναού του Μάνκο Καπάκ, με έναν χάρτη, διαμέσου του πωλητή, με αποτέλεσμα ο Αφρικανός να αρχίζει να κυνηγάει μανιωδώς τον ντόπιο.
D.U.C.K.[]
Η γνωστή αφιέρωση του Ντον Ρόσα, το D.U.C.K.(Dedicated to Unca Carl from Keno, όπου Keno, είναι το δεύτερο όνομα του Ντον Ρόσα), βρίσκεται στο πρώτο καρέ της ιστορίας στα κύματα της αριστερής κάτω γωνίας.
Εξώφυλλα[]
