Μια ιστορία που έγραψε ο Γκουίντο Μαρτίνα και σχεδίασε ο Ρομάνο Σκάρπα, η οποία δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 1955, ενώ στην χώρα μας την είδαμε για πρώτη φορά στο ΚΟΜΙΞ 184.
Περίληψη[]
Ο θάνατος του Μαχαραγιά του Αλ Πάστουρμ σημαίνει την έναρξη ενός αγώνα δρόμου μεταξύ του θείου Σκρουτζ, του Γκαστόνε και του Ντόναλντ για τη διεκδίκηση της κληρονομιάς του.
Υπόθεση[]
Ο Γκαστόνε διαβάζοντας την εφημερίδα ανακαλύπτει ότι έφυγε απ' τη ζωή ο Μαχαραγιάς του Αλ Πάστουρμ, αφήνοντας μια τεράστια κληρονομιά σε όποιον αποδείξει ότι την αξίζει. Ανήμπορη η τύχη να τον βοηθήσει να βρει τα λεφτά για το ταξίδι στο Αλ Πάστουρμ, ο Γκαστόνε βάζει σε εφαρμογή ένα καταχθόνιο σχέδιο. Κάνει κάποιες τροποποιήσεις στην εφημερίδα και κατευθύνεται στο γραφείο του θείου Σκρουτζ με ψεύτικη ενδυμασία, λέγοντάς του ότι είναι προφήτης. Στη συνέχεια, του παρουσιάζει τη σημερινή εφημερίδα στην οποία άλλαξε την ημερομηνία με την αυριανή και του την προσφέρει για το ποσό που χρειάζεται για το ταξίδι.
Την ίδια στιγμή στο πάρκο της Λιμνούπολης, ο Ντόναλντ εργάζεται ως οδοκαθαριστής, όπου βρίσκει πεταμένη μια εφημερίδα και ενημερώνεται κι αυτός για την κληρονομιά. Έτσι την επόμενη μέρα, ο Γκαστόνε, ο Σκρουτζ και ο Ντόναλντ (ως οσοκαθαριστής, μεταφέροντας τρεις κάδους) κατευθύνονται προς το αεροδρόμιο. Εκεί, απ' τους τρεις κάδους του Ντόναλντ ξεπετάγονται τα τρία ανιψάκια, τα οποία πήρε μαζί του ο Ντόναλντ για να τον βοηθήσουν. Στη συνέχεια, ο Ντόναλντ και αυτά αδειάζουν την υπερμεγέθη βαλίτσα του Γκαστόνε και μπαίνουν μέσα, με αποτέλεσμα να επιβιβαστούν επιτυχώς ως λαθρεπιβάτες.
Καθώς η πτήση διαρκεί αρκετές ώρες, ο Ντόναλντ αρχίζει να υποφέρει μέσα στο όρθιο μπαούλο και θέλει να το ανποδογυρίσει. Μετά από πολλή προσπάθεια τα καταφέρνει, αλλά η βαλίτσα πέφτοντας σπάει τα καλώδια του τιμονιού του αεροπλάνου, με αποτέλεσμα το σκάφος να αρχίσει να πέφτει. Τελικά, το σκάφος συγκρούεται στον αεροδιάδρομο του αεροδρομίου του Αλ Πάστουρμ, με μοναδικό τραυματία τον Γκαστόνε, τον οποίο, για να σιγουρευτεί ο Σκρουτζ ότι δε θα εμποδίσει τα σχέδιά του, τον στέλνει στο νοσοκομείο, πληρώνοντας τη νοσηλεία του μέχρι να γίνει εντελώς καλά.
Απαλλαγμένοι απ' την παρουσία του Γκαστόνε, Ο Ντόναλντ με τα ανίψια του και ο Σκρουτζ φτάνουν στο παλάτι του Μαχαραγιά, όπου δε βρίσκουν άλλους διεκδικητές της κληρονομιάς εκτός απ' τους εαυτούς τους. Έτσι, ο Σκρουτζ αποκαλύπτει στους αντιπροσώπους του Μαχαραγιά το μεγάλο του πόθο για το χρήμα, πράγμα που τους οδηγεί να τον απορρίψουν λέγοντάς τον άπληστο. Στη συνέχεια, παίρνει το λόγο ο Ντόναλντ, ο οποίος αναφέρει ότι θα μοιράσει τη βασιλική περιουσία στους φτωχούς και στους κατατρεγμένους, πράγμα το οποίο ενθουσιάζει τους βασιλικούς ακροατές του και αποφασίζουν να μοιράσουν ένα εκατομμύριο δολλάρια στους ασθενείς του νοσοκομείου, αφού αφαιρεθούν οι φόροι κληρονομιάς και περιουσίας.
Αυτά αφήνουν τον Ντόναλντ να κληρονομήσει μόνο δυο δολλάρια, ενώ παράλληλα αναλαμβάνει την υποχρέωση να χτίσει ένα μαυσωλείο, αντάξιο του Μαχαραγιά, αξίας πενήντα εκατομμυρίων δολλαρίων. Έτσι, ο Ντόναλντ συνειδητοποιεί γιατί δεν υπήρχαν άλλοι διεκδικητές της κληρονομιάς και, επειδή δε διαθέτει τα χρήματα, αναγκάζεται να δουλέψει στο νταμάρι μέχρι να βγάλει όλο το μάρμαρο που χρειάζεται για να χτιστεί το μαυσωλείο.
Την ίδια στιγμή, τα τρία ανιψάκια αποκαλύπτουν, άθελά τους, στο θείο Σκρουτζ ότι ο Ντόναλντ ήταν η αιτία της πτώσης του αεροπλάνου, το οποίο ανήκε, επιπλέον, στον ίδιο. Μάλιστα, ο δικηγόρος του Γκαστόνε αναφέρει στον Σκρουτζ ότι, συν τα έξοδα νοσηλείας, είναι υποχρεωμένος να πληρώσει εκατό χιλιάδες δολλάρια για ζημιές, αλλιώς θα καταλήξει στα κάτεργα. Ο Σκρουτζ, χωρίς δεύτερη σκέψη, αρνείται να πληρώσει το ποσό και καταλήγει στο νταμάρι με τον Ντόναλντ.
Από εκεί, περνά ο Γκαστόνε, ο οποίος τους χαιρετά και τους δείχνει το εκατομμύριο που κέρδισε, επειδή ήταν ο μονασικός ασθενής στο νοσοκομείο. Τα ανιψάκια, όμως, αναφέρουν ότι ήταν δική τους ιδέα να μοιράσει ο θείος Ντόναλντ την κληρονομιά για αγαθοεργίες. Έτσι, η ιστορία τελειώνει με τον Ντόναλντ να κυνηγά τα ανίψια του και τον Σκρουτζ να κυνηγά τον Ντόναλντ, για να του ξεπληρώσει το αεροπλάνο, τα έξοδα νοσηλείας του Γκαστόνε και την αποζημίωση που πλήρωσε συν τους τόκους.