Την πολυσέλιδη ιστορία Συλλέκτης Κροκοδείλων έχει γράψει και σχεδιάσει ο Ντον Ρόσα. Δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 1988, ενώ στην χώρα μας την είδαμε για πρώτη φορά στο ΚΟΜΙΞ 29.
Περίληψη[]
Ο Ντόναλντ Ντακ και τα ανίψια του ξεκινάνε ένα ταξίδι για να βρουν ένα εξαφανισμένο είδος κροκόδειλου στην καρδιά της Αφρικής, το οποίο ο θείος Σκρουτζ θέλει να εκθέσει στον ζωολογικό του κήπο...
Υπόθεση[]
Ο Ντόναλντ Ντακ κατευθύνεται με τα ανίψια του στον ζωολογικό κήπο του θείου του, αφού έχουν κάνει μια επίσκεψη σε ένα τοπικό παζάρι, απ'όπου η Νταίζυ πήρε μια ωραία τσάντα. Στον ζωολογικό κήπο, ο θείος Σκρουτζ αναφέρει στα παιδιά πως αυτή η επιχείρηση είναι το καμάρι του, αφού διαθέτει σχεδόν όλα τα σπανιότερα ζώα του κόσμου.
Το μόνο ζώο που είναι ακόμα πιο σπάνιο και από τον θρυλικό μονόκερο που έχει στον κήπο του είναι ένα είδος εξαφανισμένου κροκόδειλου, το οποίο υπήρχε την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο κροκόδειλος αυτός είχε στην πλάτη του ένα είδος σχεδίου, το οποίο τον έκανε να διαφέρει από τους υπόλοιπους συγγενείς του.
Την ώρα εκείνη η Νταίζυ σηκώνει την καινούρια της τσάντα, από δέρμα κροκόδειλου, για να μακιγιαριστεί κι έκπληκτος ο Σκρουτζ βλέπει το σημάδι του αρχαίου κροκόδειλου πάνω της. Ο κροίσος πεπεισμένος ότι το ερπετό υπάρχει ακόμα προσφέρει δέκα χιλιάδες δολάρια στον Ντόναλντ για να πάει στην Αίγυπτο και να το βρει.
Ο Ντόναλντ δέχεται και έτσι αυτός και τα ανίψια του ξεκινούν για την χώρα των πυραμίδων. Μελετώντας την τσάντα βρίσκουν από ποιο μαγαζί έχει κατασκευαστεί και πάνε στο Κάιρο να το επισκεφτούν. Ο ιδιοκτήτης τους λέει πως αυτός την έφτιαξε και τον παραξένεψε ιδιαίτερα το δέρμα με τα περίεργα σημάδια. Ο Ντόναλντ νομίζοντας πως ο κροκόδειλος είναι από την πόλη ξεχύνεται στους δρόμους ψάχνοντας τον, όμως το μόνο που βρίσκει είναι ένας κανονικός κροκόδειλος, με τον οποίο αρχίζει να παλεύει καταστρέφοντας μερικά παραπήγματα.
Ο μαγαζάτορας τους πληροφορεί πως ο κροκόδειλος είχε έρθει από το Φαγιούμ, οπότε οι Λιμνουπολίτες ξεκινάνε για την πόλη αυτή. Στο Φαγιούμ, συναντάνε μερικά ερείπια, πάνω στα οποία είναι χαραγμένο το σύμβολο που φαίνεται και στην πλάτη των κροκοδείλων. Σύμφωνα με το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών, στην αρχαία Αίγυπτο οι ιερείς λάτρευαν τους κροκόδειλους σαν θεούς, για αυτό τιμούσαν και τον Σεμπεκχετέπ, ένα θεό με σώμα ανθρώπου και κεφάλι ερπετού, το σύμβολο του οποίου είναι αυτό που βρίσκεται πάνω στους κροκόδειλους.
Οι ιερείς έντυναν και μουμιοποιούσαν τους νεκρούς κροκόδειλους, τους οποίος σκέπαζαν με ανεκτίμητα κοσμήματα και χρυσά αντικείμενα. Επειδή όμως πολλοί Αιγύπτιοι θεωρούσαν το ερπετό κακό θεό, οι ιερείς αναγκάστηκαν να φτιάξουν σε μια μυστική τοποθεσία έναν ναό που αφιέρωσαν στην συγκεκριμένη θεότητα, ο οποίος ακόμη δεν έχει βρεθεί.
Ρωτώντας τελικά τον έμπορο στον οποίο τους παρέπεμψε ο μαγαζάτορας στο Κάιρο μαθαίνουν ότι πήρε το δέρμα του κροκόδειλου από έναν ταξιδιώτη που είχε έρθει από το Χαρτούμ.
Ο Χιούη, ο Λιούη και ο Ντιούη με τον θείο τους ξεκινάνε για την πόλη του Σουδάν, όπου αρχίζουν να ρωτάνε τους τοπικούς έμπορους δερμάτων για την προέλευση του κροκόδειλου της τσάντας. Ο έμπορος από τον οποίο έχει έρθει το δέρμα τους πληροφορεί ότι το αγόρασε από έναν κυνηγό στις όχθες της λίμνης Βικτόρια, στην Ουγκάντα.
Στην λίμνη, που είναι γεμάτη κροκόδειλους βρίσκουν τα ίχνη του κυνηγού, ο οποίος όμως τους λέει πως ψάρεψε τον κροκόδειλο νεκρό από την λίμνη και το πτώμα ήρθε από τον ποταμό Καγκέρα, που εκβάλλει στην λίμνη. Ο Ντόναλντ και τα παιδιά συνεχίζουν την πορεία τους στους μυστηριώδεις βαλτότοπους του ποταμού, στην Ρουάντα πλέον, έχοντας διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα από την Αίγυπτο.
Στα βάθη της ζούγκλας βρίσκουν μια μικρή λιμνούλα, στις όχθες της οποίας υπάρχει μια φωλιά με δύο αυγά κροκόδειλου. Από το ένα εκ των δύο βγαίνει ένας κροκοδειλάκος ο οποίος έχει το σημάδι στην ράχη του και βουτάει στην λίμνη. Τα παπιά τον ακολουθούν για να τον πιάσουν, όμως το ζώο τους οδηγεί σε μια υπόγεια στοά, που καταλήγει στον θρυλικό ναό του Σεμπέκ, που είναι υπόγειος.
Στον ναό φτάνουν σε μια νησίδα από μάρμαρο, που χρησίμευε ως βωμός, γύρω από την οποία υπάρχουν εκατοντάδες κροκόδειλοι, τους οποίος τα παπιά χωρίς να το θέλουν ξυπνάνε. Τα ερπετά αρχίζουν να τους πλησιάζουν επικίνδυνα για να τους καταβροχθίσουν, αλλά οι ήρωες μας συνειδητοποιούν ότι τους χτυπάει φρέσκος αέρας και την τελευταία στιγμή σώζονται από τους κροκόδειλους, διαφεύγοντας από έναν μικρό αεραγωγό.
Ο αεραγωγός τους βγάζει σε μια άλλη αίθουσα, στην οποία έκπληκτοι ανακαλύπτουν δεκάδες μουμιοποιημένους κροκόδειλους, τυλιγμένους με γάζες. Η αίθουσα αυτή τελικά οδηγεί στον έξω κόσμο, όπου ο Ντόναλντ σκέφτεται έντρομος πως πρέπει να ξαναμπεί στην αίθουσα με τους κροκόδειλους, για να πιάσει το ζώο του θείου Σκρουτζ.
Τα παιδιά όμως του λένε να πάρει το άλλο αυγό από την φωλιά, για να μην ταλαιπωρηθεί, όπως και γίνεται, ενώ ο Ντόναλντ αποφασίζει να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι οι ιερείς των Αιγυπτίων έντυναν πλουσιοπάροχα τα νεκρά ερπετά. Πίσω στην Λιμνούπολη ο κυνηγός κροκοδείλων παρουσιάζει στον κροίσο το αυγό, με τον Σκρουτζ να αρνείται να δώσει στον ανιψιό του δέκα χιλιάδες δολάρια, αφού αυτά ήταν για έναν μεγάλο κροκόδειλο.
Ο Ντόναλντ δέχεται την πενιχρή αμοιβή που του προσφέρει ο θείος του για το αυγό, με αποτέλεσμα ο Σκρουτζ να τον ταράξει στην καζούρα για την υποχωρητικότητα του. Ο Ντόναλντ όμως τον πληροφορεί πως μπορεί να μην κάνει για συλλέκτης κροκοδείλων, όμως συλλέγει και κάτι άλλο, κοσμήματα κροκοδείλων, και δείχνει στον θείο του ένα τεράστιο φορτίο χρυσά αντικείμενα από την Αίγυπτο!
Παρασκήνιο[]
Ο "Συλλέκτης Κροκοδείλων" είναι μια ιστορία την οποία ο Ντον Ρόσα έφτιαξε κατόπιν επίκλησης του εκδότη του, προκειμένου να συνοδεύσει ένα παλιό εξώφυλλο του Καρλ Μπαρκς. Το εξώφυλλο αυτό, που δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 1951, συνόδευε μια ιστορία που δεν ήταν φτιαγμένη από τον Καρλ Μπαρκς, οπότε η αμερικανική εκδοτική για την οποία δούλευε τότε ο Ρόσα ζήτησε από τον διάσημο επίγονο να σχεδιάσει μια ιστορία που θα σχετίζεται με το εξώφυλλο, για να μπορέσουν οι αναγνώστες τους να θαυμάσουν αυτήν την δουλειά του Παπιάνθρωπου.
Ο Ρόσα δέχτηκε και βυθίστηκε στην έρευνα, προσπαθώντας να βρει για ποιον λόγο ο Ντόναλντ να κοιτάει τον κροκόδειλο, όταν του ήρθε η ιδέα πως μπορεί να τον μελετάει για να δει εάν έχει κάποιο σημάδι. Έτσι, άρχισε να ψάχνει για σημάδια που αφορούν κροκόδειλους και βρήκε το σημάδι του Σεμπέκ, το οποίο παρουσιάζεται ακριβώς όπως είναι στην πραγματικότητα στην πλάτη των κροκόδειλων, δηλαδή στην πρωτότυπη ιερογλυφική του μορφή. Στο στοιχείο αυτό βασίστηκε και ύστερα από μια εκτεταμένη αναζήτηση ιστορικών δεδομένων, πάνω στον ναό του θεού, ο οποίος βρίσκεται ακόμη και σήμερα σε άγνωστη τοποθεσία, δημιούργησε την ιστορία!
Αρκετά από τα καρέ της πλοήγησης των Ντακ στην ζούγκλα του ποταμού στην Ρουάντα είναι σχεδόν όμοια με σκηνές από την ταινία The Africa Queen, με τον Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ και την Κάθριν Χέπμπορν, στην οποία οι πρωταγωνιστές βρέθηκαν στα ίδια νερά.
Ο Καρλ Μπαρκς στην ιστορία[]
Στην ιστορία Συλλέκτης Κροκοδείλων στον ναό του Σεμπέκ, σε μια από τις κολόνες του κεντρικού βωμού, όπου εγκλωβίζονται τα παπιά, φαίνεται μια ζωγραφιά του προσώπου του Καρλ Μπαρκς. Ο μικρός αυτός φόρος τιμής στον μεγάλο δημιουργό, προέρχεται από τις αυτοπροσωπογραφίες που έκανε ο ίδιος ο Μπαρκς για τον εαυτό του και έβαζε σποραδικά στις ιστορίες του, όπως στην ιστορία Ο Σερίφης της Μαύρης Κοιλάδας.
Κρυμμένοι Μίκυ[]
Ο Ντον Ρόσα συχνά κρύβει στις ιστορίες του μικρές φιγούρες του Μίκυ Μάους, ώστε να διασκεδάσει τους αναγνώστες και να προσφέρει ένα μικρό φόρο τιμής στο διάσημο ποντίκι, συχνά παρωδώντας το. Στην ιστορία αυτή ο καλλιτέχνης έχει κρύψει τρεις φορές σχήματα που μοιάζουν με τον Μίκυ, άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο.
D.U.C.K.[]
Η γνωστή αφιέρωση του Ντον Ρόσα, το D.U.C.K.(Dedicated to Unca Carl from Keno, όπου Keno, είναι το δεύτερο όνομα του Ντον Ρόσα), βρίσκεται στο πρώτο καρέ της ιστορίας κρυμμένη στα πέταλα ενός εκ των λουλουδιών.
Αφιέρωμα στους μη παπιόμορφους ήρωες του Καρλ Μπαρκς[]
Ο Καρλ Μπαρκς είναι πασίγνωστος για την δουλειά του με τους χαρακτήρες της Ντίσνεϋ όμως ο πολύπτυχος δημιουργός έχει σχεδιάσει ιστορίες και με άλλους χαρακτήρες. Συγκεκριμένα δημιούργησε 36 ιστορίες με χαρακτήρες όπως είναι οι: αρκούδος Μπάρνυ, Μπένυ ο γαϊδαράκος, Ντρούπυ και Άντυ Πάντα μεταξύ άλλων. Οι χαρακτήρες αυτοί ποτέ δεν γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, αφού δεν είχαν το βάθος των παπιόμορφων χαρακτήρων της Ντίσνεϋ. Πολλές από τις ιστορίες με τον Μπάρνυ και τον Μπένυ τις είδαμε στην Ελλάδα στον τόμο "Μπάρνυ και Μπένυ" που κυκλοφόρησε από την Νέα Ακτίνα το 2012.
Ο Ντον Ρόσα αποτίει ακόμα έναν φόρο τιμής στον μεγάλο δημιουργό και στην εκτός Ντίσνεϋ δουλειά του, αφού παρουσιάζει στον ζωολογικό κήπο του θείου Σκρουτζ, ως εκθέματα, τον Μπένυ τον γάιδαρο, τον Μπάρνυ τον αρκούδο και τον Άντυ Πάντα, δείχνοντας τι έγιναν οι χαρακτήρες με τους οποίους δεν ασχολήθηκε συστηματικά ο Καρλ Μπαρκς!
Εξώφυλλα[]
Προηγούμενη | Ιστορία: Συλλέκτης Κροκοδείλων | Επόμενη | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Σκασιαρχείο μετ' Εμποδίων |
Ιούλιος 1988 | Το Χρήμα Πάει στα Βουνά |