Μια ιστορία σε σενάριο και σχέδιο Ντον Ρόσα, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1988, ενώ στην χώρα μας την είδαμε για πρώτη φορά στο ΚΟΜΙΞ 137. Στην ιστορία αυτή κάνει για πρώτη φορά την εμφάνιση της, στο έργο του Ντον Ρόσα, η θρυλική Χρυσή Γκόλντυ.
Περίληψη[]
Ο θείος Σκρουτζ επιστρέφει στο Ντώσον, όπου έθεσε τα θεμέλια της περιουσίας του, προκειμένου να ανακτήσει ένα ανεκτίμητο κειμήλιο, όμως ο παλιός του εχθρός, ο Γλίτσας Λέρας, καραδοκεί και η εμφάνιση της Γκόλντυ, περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση...
Υπόθεση[]
Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ βρίσκεται στο θησαυροφυλάκιο του, σε μια ακόμα αγχώδη μέρα εργασίας και ανοίγει την αλληλογραφία του, όπου βλέπει ένα γράμμα από την τράπεζα του Ουάιτχορς στην Αλάσκα. Πριν προλάβει να το ανοίξει χάνεται στις αναμνήσεις του, από την εποχή του Πυρετού του Χρυσού, όπου δούλευε σαν είλωτας για να βγάλει χρυσάφι από την παγωμένη γη του Βορρά.
Έχει μόλις καταθέσει το πρώτο του εκατομμύριο στην συγκεκριμένη τράπεζα και αποφασίζει να επισκεφτεί για τελευταία φορά τον Χείμαρρο της Αγωνίας, το σημείο όπου έβγαλε τον χρυσό του και ύστερα να πάει στο Ντώσον, για να φτιάξει την ζωή του. Πριν φύγει συναντάει και τον Ακάκιο Κουτ, έναν αποτυχημένο χρυσοθήρα, ο οποίος δεν έχει καν χρήματα για να γυρίσει στην πατρίδα του.
Ο Σκρουτζ, τώρα που έχει λεφτά, αποφασίζει να τον βοηθήσει κι έτσι αγοράζει από τον Ακάκιο ένα οικόπεδο που έχει σε ένα μικρό χωριό πίσω στις Η.Π.Α., αποκαλούμενο Λιμνούπολη. Κατόπιν ξεκινάει για τον προορισμό του, αλλά καθώς κατευθύνεται μετά στο Ντώσον με το έλκηθρο του, ένας παγετώνας διαλύεται κάτω από τα πόδια του και ο χρυσοθήρας μετά βίας καταφέρνει να σωθεί, ενώ το έλκηθρο χάνεται στην καρδιά του πάγου. Για να μην το χάσει, βάζει ως σημάδι το τουφέκι του, ώστε κάποια στιγμή να έρθει να το ξαναβρεί.
Καθώς πασχίζει να φτάσει στο Ντώσον, μια αγέλη λύκων τον εξωθεί στο παγωμένο ποτάμι, όπου από καθαρή τύχη προσγειώνεται στο ποταμόπλοιο-καζίνο του Γλίτσα Λέρα, και όχι στα παγωμένα νερά. Στο πλεούμενο αναφέρει πως έχασε ένα εξαιρετικά πολύτιμο αντικείμενο στον πάγο, αλλά όταν τον ρωτάνε τι αρνείται να απαντήσει και αποφασίζει να μην πάει στο Ντώσον, αλλά να αποδείξει πως μπορεί να γίνει ακόμα πιο πλούσιος, με πρώτο βήμα την αγοράς της τράπεζας του Ουάιτχορς.
Πίσω στο παρόν, ο Ντόναλντ και τα ανίψια του έχουν φτάσει στο θησαυροφυλάκιο και διαβάζουν το γράμμα που έχει λάβει ο Σκρουτζ από την τράπεζα, το οποίο αναφέρει πως το σημάδι που είχε βάλει στον παγετώνα, έχει πλησιάσει επικίνδυνα στον ποταμό, όπου δηλαδή θα απελευθερωθεί αυτό που έχασε. Ο μεγιστάνας μόλις το διαβάζει, αμέσως παίρνει τα ανίψια του και ξεκινούν για το Ουάιτχορς.
Όταν φτάνουν συνειδητοποιούν ότι η πόλη δεν έχει αλλάξει και πολύ από τότε που έφυγε ο Σκρουτζ, εκτός του ότι το περιβόητο σαλούν της Ντάμας, έχει πλέον γίνει ξενοδοχείο, όπου τα παπιά αποφασίζουν να μείνουν. Στο ξενοδοχείο, τους υποδέχεται η Χρυσή Γκόλντυ, προς μεγάλη έκπληξη του κροίσου, η οποία ανακαίνισε το παλιό σαλούν και το μετέτρεψε σε ξενοδοχείο, με τα λεφτά που της είχε δώσει ο δεύτερος. Η Γκόλντυ τους προσφέρει δωρεάν διαμονή κι έτσι ο τσιγκούνης δισεκατομμυριούχος δέχεται να μείνουν.
Κατόπιν, ο κροίσος πάει στο λιμάνι για να νοικιάσει ένα ποταμόπλοιο, ώστε ανεβούν κοντά στον παγετώνα, όμως εκεί βρίσκει τον γερασμένο Γλίτσα Λέρα, ο οποίος τόσα χρόνια περίμενε για να αποκαλυφθεί το έλκηθρο του Σκρουτζ και να πάρει αυτό που περιέχει. Έτσι, τον διώχνει κλοτσηδόν από το ποταμόπλοιο και ξεκινάει εκείνος για τον παγετώνα. Ο μεγιστάνας απελπισμένος δεν ξέρει τι να κάνει, ώσπου η Γκόλντυ του προτείνει να πάρει το αερόστατο που έχει για τους τουρίστες, ώστε να φτάσει αεροπορικώς στο έλκηθρο.
Τα παπιά δέχονται και ξεκινούν για το ταξίδι τους, αλλά το αερόστατο αρχίζει να τους παρασύρει μακριά από τον προορισμό τους κι έτσι σκίζουν το μπαλόνι από το ξύλινο καλάθι. Με αυτόν τον τρόπο πέφτουν κοντά στο σημείο που θέλουν, μετά από μια τρομακτική διαδρομή στους χιονοσκέπαστους λόφους.
Ίσα ίσα που προλαβαίνουν να φτάσουν στον παγετώνα, λίγο πριν τον Λέρα, ο οποίος εκπλήσσεται όταν τους βλέπει. Ο αδίστακτος κακοποιός αποφασίζει να διώξει τους αντιπάλους του με την βία, αλλά καθώς τα παπιά πάνε να συγκρατήσουν τον πάγο από το να πέσει στα νερά, το τεράστιο κομμάτι πάγου σπάει και πέφτει στο ορμητικό ποτάμι.
Εκεί οι ήρωες μας διώχνουν τον Λέρα από το παγόβουνο και εκείνος πέφτει στο καράβι του. Όμως δεν το βάζει κάτω και πριν προλάβουν τα παπιά να φτάσουν στην προβλήτα της πόλης τους διεμβολίζει με το πλοίο του, προκειμένου να πει πως το παγόβουνο είναι δικό του, αφού είναι στο σκάφος του, μαζί με τα περιεχόμενα του φυσικά.
Από την σύγκρουση ο πάγος σπάει και το έλκηθρο βγαίνει από το εσωτερικό του και αμέσως ο Λέρας αρχίζει να το κυνηγάει, λέγοντας πως αφού το βρήκε πρώτος είναι δικό του. Λίγο πριν το πιάσει όμως, ένα άγαλμα του νεαρού Σκρουτζ, που έχει ανεγερθεί στην πόλη, προς τιμήν του δισεκατομμυριούχου χρυσοθήρα, πέφτει στο κεφάλι του και τον βγάζει νοκ-άουτ.
Ο Σκρουτζ ενθουσιασμένος ορμάει στο έλκηθρο για να πάρει πίσω το πολύτιμο περιεχόμενο του, το οποίο προς μεγάλη έκπληξη όλων δεν είναι χρυσάφι, αλλά τα σύνεργα που είχε ως χρυσοθήρας. Η μυθική αξίνα με την οποία βρήκε τα πλούτη του, το τηγάνι που μαγείρευε, το καπέλο του και πολλά άλλα κειμήλια που του θυμίζουν μια από τις καλύτερες εποχές της ζωής του, όταν κατάφερε να βγάλει τα πρώτα του χρήματα, με σκληρή δουλειά και πολλούς κόπους.
Μέσα στο έλκηθρο όμως υπάρχει κι ένα κουτί σοκολατάκια, το οποίο ο Χιούη, ο Λιούη και ο Ντιούη συνειδητοποιούν πως προοριζόταν για την Γκόλντυ, στην οποία και το δίνουν. Η Γκόλντυ συγκινημένη λέει πως ο Σκρουτζ πάντα ήταν ένα ξεχωριστό παπί για αυτήν κι ας μην είχε γίνει ποτέ πλούσιος, αφού όποιος έχει ανθρώπους που τον αγαπάνε, έχει ήδη κερδίσει στην ζωή.
Στο τέλος, βλέπουμε τον Σκρουτζ να θυμάται όλες τις υπέροχες στιγμές της ζωής του, ενώ η Γκόλντυ απολαμβάνει τα σοκολατάκια που της είχε πάρει πριν χρόνια ο μεγιστάνας...
Παρασκήνιο[]
Στην ιστορία Τελευταίο Έλκηθρο για το Ντώσον ο Ντον Ρόσα στέλνει τον Σκρουτζ στα εδάφη όπου έγινε πλούσιος, σε ένα ταξίδι με πολλές αναμνήσεις. Αποτελεί την τρίτη πολυσέλιδη ιστορία του καλλιτέχνη και την πρώτη εμφάνιση της Χρυσής Γκόλντυ στο σημαντικό έργο του.
Κύρια πηγή έμπνευσης για την ιστορία αποτελεί η Επιστροφή στο Κλοντάικ, του Καρλ Μπαρκς. Όταν η ιστορία του Παπιάνθρωπου πρωτοδημοσιεύθηκε στην Αμερική, το 1953, τέσσερις σελίδες της είχαν αφαιρεθεί, λόγω του βίαιου περιεχομένου τους. Στις τέσσερις αυτές σελίδες. ο Σκρουτζ παρουσιάζει μια ανάμνηση από την νεανική του ηλικία, στο Ντώσον, όπου συνάντησε την πανέμορφη Χρυσή Γκόλντυ, η οποία του έκλεψε έναν σβώλο χρυσού.
Μετά από έναν θρυλικό καυγά, ο κροίσος πήρε πίσω των σβώλο του και τιμώρησε το Αστέρι του Βορρά για την ατιμία της. Οι σελίδες αυτές, που κυκλοφορούσαν ανάμεσα σε συλλέκτες, προσέφεραν στον Ρόσα μια διαφορετική ματιά για τον Σκρουτζ, κάνοντας τον να θέλει να διηγηθεί περισσότερα για την σχέση της Γκόλντυ με τον μεγιστάνα, οπότε δημιούργησε την παραπάνω ιστορία.
Μάλιστα στο τρίτο καρέ της πέμπτης σελίδας υπάρχει μια άμεση αναφορά στην Επιστροφή στο Κλοντάικ, αφού καθώς φεύγει ο Σκρουτζ από τον Χείμαρρο της Αγωνίας μπορούν να διακριθούν οι τέσσερις πέτρες, κάτω από τις οποίες είχε κρύψει μια ποσότητα χρυσού ο χρυσοθήρας. Τον χρυσό αυτό θα τον βρει μετέπειτα η Γκόλντυ στην ιστορία του Μπαρκς.
Την ιδέα για το έλκηθρο ο καλλιτέχνης την δανείστηκε από μια άλλη ιστορία, σε σενάριο Καρλ Φάλμπεργκ και σχέδιο Τόνυ Στρομπλ, που τιτλοφορείται στα ελληνικά Το Μυστικό του Παγόβουνου κι έχει δημοσιευθεί στο Γέλιο και Χαρά 163. Στην ιστορία αυτή απεικονίζεται ο Σκρουτζ στα νιάτα του να χάνει το έλκηθρο του σε έναν παγετώνα και να βάζει επίσης ως σημάδι το τουφέκι του. Ο Ρόσα αγνόησε την υπόλοιπη πλοκή και προσάρμοσε αυτή την ιδέα στην δική του ιστορία.
Ο Γλίτσας Λέρας, ο κακός δηλαδή της ιστορίας του Ντον Ρόσα, προέρχεται από μια άλλη ιστορία του Καρλ Μπαρκς, την Βόρεια του Γιούκον. Ο Ρόσα έχει επίσης χρησιμοποιήσει στην ενδέκατη σελίδα, στο πέμπτο καρέ, ένα καρέ από το Φτωχό Γεροντάκι, σχεδόν αυτούσιο.
Ακόμα, στο πρωτότυπο, στην πρώτη σελίδα της ιστορίας στο τρίτο καρέ μπορεί να διακριθεί στα λογιστικά βιβλία γραμμένη η ημερομηνία 1954. Ο Ρόσα έτσι αποδεικνύει ότι όλες οι ιστορίες του λαμβάνουν χώρα στην δεκαετία του 1950 και το Τελευταίο Έλκηθρο, λαμβάνει χώρα την αμέσως επόμενη χρονιά από την Επιστροφή στο Κλοντάικ, που εκδόθηκε το 1953.
Τέλος, πολυάριθμες αναφορές υπάρχουν προς τον Πολίτη Κέην, με το έλκηθρο που σήμαινε τόσα πολλά για τον Σκρουτζ και τον κινηματογραφικό Κέην, καθώς και με το κουτί με τα σοκολατάκια, που ποτέ δεν έφθασαν στον παραλήπτη τους.
Σχέση με τον Βίο και την Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ[]
Στην ιστορία του Ντον Ρόσα υπάρχουν πολλές αναφορές στο παρελθόν του Σκρουτζ Μακ Ντακ, πολύ πριν ο ίδιος καλλιτέχνης γράψει τον μνημειώδη Βίο και την Πολιτεία του παπιού. Αρχικά, υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια στο Τελευταίο Έλκηθρο για το Ντώσον, την οποία τελικά ο επίγονος δεν έβαλε και στον Βίο και την Πολιτεία.
Πρόκειται για την αγορά του οικοπέδου που ο μεγιστάνας θα δημιουργήσει το θησαυροφυλάκιο του, σε ένα χωριό με το όνομα Λιμνούπολη. Εδώ απεικονίζεται ο Ακάκιος Κουτ να το πουλάει στον Σκρουτζ, εξηγώντας πως ο κροίσος κατέληξε σε αυτό το μικρό χωριό και δείχνοντας κάτι που εν τέλει παραλείφθηκε από τα δώδεκα επεισόδια της ζωής του πιο πλούσιου παπιού του κόσμου, που δημοσιεύθηκαν αργότερα.
Πρόσθετα, συγκρίνοντας τους χάρτες που παραθέτει ο Ρόσα στο Τελευταίο Έλκηθρο και στο όγδοο επεισόδιο του Βίου και της Πολιτείας μπορεί να παρατηρηθεί μια μικρή γεωγραφική ανακολουθία. Στο Έλκηθρο ο Ρόσα απεικονίζει τον Χείμαρρο της Αγωνίας ανατολικά του ποταμού Γιούκον, μαζί με τα υπόλοιπα χρυσωρυχεία.
Αντίθετα, στον Βασιλιά του Κλοντάικ, όπως τιτλοφορείται το όγδοο επεισόδιο, ο Ρόσα αποφάσισε να τοποθετήσει τον Χείμαρρο της Αγωνίας στα βόρεια του ποταμού, δείχνοντας πως ο κροίσος έφτασε εκεί όπου κανένας άλλος χρυσοθήρας δεν είχε τολμήσει να πάει.
Εξώφυλλο[]
Το εξώφυλλο που σχεδίασε για την ιστορία ο Ρόσα βασίζεται κυρίως σε μια ελαιογραφία που έχει σχεδιάσει ο Καρλ Μπαρκς, με τον τίτλο Always Another Rainbow. Μολονότι όμως στην ελαιογραφία του Παπιάνθρωπου ο Σκρουτζ ατενίζει ελπιδοφόρα το μέλλον, ψάχνοντας το επόμενο ουράνιο τόξο, στο εξώφυλλο του Ρόσα δείχνει την σκληρότητα και την αποφασιστικότητα που τον διακατέχουν και του επέτρεψαν να γίνει πλούσιος. Πρέπει να σημειωθεί πως αυτό ήταν το πρώτο από πολλά εξώφυλλα που σχεδίασε ο Ρόσα για την ιστορία του, αλλά παραμένει, ίσως, το πιο ουσιαστικό.
D.U.C.K.[]
Η γνωστή αφιέρωση του Ντον Ρόσα, το D.U.C.K.(Dedicated to Unca Carl from Keno, όπου Keno, είναι το δεύτερο όνομα του Ντον Ρόσα), βρίσκεται στο φύλλο χαρτί που κρατάει ο γραμματέας του κροίσου στο δεύτερο καρέ της ιστορίας. Σε πολλές εκδόσεις, λόγω της εμφανούς τοποθέτησης της, η αφιέρωση έχει αφαιρεθεί.
Εξώφυλλα[]
Προηγούμενη | Ιστορία: Τελευταίο Έλκηθρο για το Ντώσον | Επόμενη | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Το Κυνήγι των Εξελίξεων |
Μάρτιος 1988 | Πυραυλική Ονειροπόληση |