Η ιστορία Το Χρηματωρυχείο είναι μια δωδεκασέλιδη ιστορία που έγραψε και σχεδίασε ο Ντον Ρόσα, η οποία δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 1990. Στην χώρα μας την είδαμε για πρώτη φορά στο ΚΟΜΙΞ 74.
Περίληψη
Ο Ντόναλντ αποφασίζει να σκάψει ένα χρηματωρυχείο στο θησαυροφυλάκιο του θείου Σκρουτζ, προκειμένου να βρει όσο το δυνατόν πιο παλιά νομίσματα, τα οποία έχει σκοπό να πουλήσει και να γίνει εκατομμυριούχος…
Υπόθεση
Ο Ντόναλντ Ντακ γυαλίζει αδιάκοπα νομίσματα στο θησαυροφυλάκιο του θείου του, ώσπου νομίζει πως είναι τόσο κουρασμένος που βλέπει ένα νόμισμα ίδιο και από τις δύο πλευρές του. Τα ανιψάκια του όμως του εξηγούν πως είναι στην πραγματικότητα λάθος του νομισματοκοπείου και αξίζει χιλιάδες δολλάρια για τους συλλέκτες.
Το παπί τότε κατεβάζει μια ιδιοφυή ιδέα ώστε να γίνει πανεύκολα πλούσιος, αγνοώντας την προηγούμενη εμπειρία του κι έτσι προτείνει στον μεγιστάνα θείο του να παίρνει μια δεκάρα την ώρα μισθό για την δουλειά του, αλλά να επιλέγει ο ίδιος τα νομίσματα με τα οποία θα πληρώνεται. Ο κροίσος του εξηγεί πως οι συλλέκτες είναι παντελώς παράλογοι, αφού βάζουν τα αντικείμενα σε πλαστικές σακούλες και δεν τα απολαμβάνουν καθόλου, παρά μόνο σκέφτονται την αξία μεταπώλησης τους.
Ο ίδιος ο Σκρουτζ όμως είναι τελείως διαφορετικός, καθώς κάθε του νόμισμα έχει μια ιδιαίτερη ιστορία και τα απολαμβάνει κολυμπώντας ανάμεσα τους. Επειδή δεν είναι συλλέκτης κάθε του κέρμα έχει μόνο την ονομαστική του αξία, οπότε δέχεται να επιλέγει ο ανιψιός του πως θα πληρώνεται, αρκεί να γυαλίζει ότι βρίσκει.
Ο Ντόναλντ ενθουσιασμένος αρχίζει να βρίσκει όλων των ειδών τα υπερσπάνια νομίσματα, τα οποία τα παιδιά με το πάνσοφο βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών του κοστολογούν. Ύστερα, πηγαίνει στο σαράφικο, όπου ο υπάλληλος τον πληροφορεί πως τα κέρματα του είναι αρκετά συλλεκτικά και ιδιαίτερα ακριβά, οπότε ο Ντόναλντ αποφασίζει να ψάξει για ακόμα πιο πολύτιμα νομίσματα.
Το άπληστο παπί δημιουργεί με την άδεια του θείου του ένα χρηματωρυχείο στο θησαυροφυλάκιο, ψάχνοντας τα νομίσματα που είναι στο βάθος και είναι τα πιο παλιά, άρα και πιο κερδοφόρα. Χρησιμοποιώντας δοκούς και τροχαλίες φτάνει σε δυσθεώρητο βάθος, όπου τα κέρματα αξίζουν διακόσιες πενήντα χιλιάδες δολλάρια το ένα, ώσπου χτυπάει μια φλέβα χρυσών νομισμάτων και αρχίζει να σκάβει μανιωδώς.
Αυτό όμως έχει ως αποτέλεσμα τα θεμέλια του ορυχείου να αποδυναμωθούν κι έτσι σημειώνεται μια τεράστια κατολίσθηση χρημάτων, η οποία τραντάζει όλο το κτήριο και ξαναγεμίζει την τρύπα που έχει ανοίξει το παπί. Ο Ντόναλντ εγκλωβίζεται στον πάτο του ορυχείου και ο θείος Σκρουτζ έρχεται να τον σώσει, αλλά δεν μπορεί να γνωρίζει που είναι θαμμένος ο ανιψιός του.
Ο τελευταίος μπορεί και μιλάει μέσω του σωλήνα μιας ηλεκτρικής σκούπας με την επιφάνεια, οπότε ο κροίσος του προτείνει να φυσήξει ένα κέρμα στον σωλήνα, έχοντας συλλάβει ένα σχέδιο για να σώσει τον ανιψιό του. Ο Ντόναλντ φυσάει το κέρμα και ο θείος του αμέσως αναγνωρίζει ποιο είναι και από ποιον τομέα του θησαυροφυλακίου προέρχεται, οπότε με την χρήση βαγονέτων καταφέρνει να τον απελευθερώσει προτού τελειώσει το οξυγόνο του.
Ο Ντόναλντ πετάει πίσω στον θείο του το νόμισμα!
Ο Ντόναλντ εξαντλημένος και απογοητευμένος από την αποτυχία του δηλώνει πως το νόμισμα που τον έσωσε θα είναι το μεροκάματο του, αν αξίζει τίποτα. Ο θείος του τον πληροφορεί πως είναι το δεύτερο πιο σπάνιο κέρμα στον κόσμο, οπότε το παπί τρέχει αμέσως στο σαράφη, έτοιμος να γίνει πλούσιος. Οι Χιούη, Λιούη και Ντιούη συγκινημένοι τον πληροφορούν ότι η αξία του αντικείμενου δεν συγκρίνεται με το γεγονός ότι ο ίδιος σώθηκε.
Ο Ντόναλντ υποκύπτει στον συναισθηματισμό των συγγενών του και επιστρέφει το νόμισμα πίσω στον θείο του, ο οποίος ακυρώνει την συμφωνία που είχαν, ώστε να μην πάθει κάτι ο ανιψιός του. Το παπί δηλώνει πως δεν θέλει πια να δουλέψει με λεφτά και ζητάει από τον μεγιστάνα μια άλλη δουλειά, οπότε ο Σκρουτζ του αναθέτει να ξεσκαρτάρει την χαώδη αλληλογραφία του, που έχει μαζευτεί εδώ και τριάντα χρόνια.
Στο τέλος, ο Ντόναλντ είναι ξεθεωμένος από την δουλειά και νομίζει πως βλέπει ένα γραμματόσημο ανάποδα αποφασίζοντας να κάνει ένα διάλειμμα. Το γραμματόσημο, όπως βλέπουν τα ανίψια του, είναι λάθος του τυπογραφείου, υπερπολύτιμο, και χωρίς να το πουν στον θείο τους το πετάνε στα σκουπίδια και πηγαίνουν να τον κεράσουν παγωτό.
Παρασκήνιο
Η ιστορία Το Χρηματωρυχείο είναι η μοναδική που σχεδίασε ο Ντον Ρόσα για την ίδια την Disney, όταν η εταιρεία ανέλαβε προσωρινά τα δικαιώματα έκδοσης περιοδικών με τους ήρωες της στις Η.Π.Α. Ο καλλιτέχνης θίγει με την ιστορία του σε μεγάλο βαθμό τους συλλέκτες κάθε είδους, όχι μόνο νομισμάτων, και ιδιαίτερα τους συλλέκτες κόμικς.
Οι αναφορές στους παρανοϊκούς συλλέκτες περιοδικών είναι εμφανείς σε πολυάριθμα σημεία της ιστορίας, όπως ότι τα φυλάνε σε πλαστικές σακούλες, χωρίς ποτέ να τα απολαύσουν πραγματικά. Ο ίδιος ο Ρόσα, εκφράζει την προσωπική του άποψη περί του θέματος με τα λόγια του Σκρουτζ, δηλαδή ότι η συλλογή αντικειμένων πρέπει να έχει ως πυρήνα την αγάπη για το είδος κι όχι την αξία μεταπώλησης, ιδέα που εκτείνεται από το φάσμα των νομισμάτων μέχρι τα κόμικς.
Η ιστορία αποτελεί συνέχεια κατά ένα τρόπο της δεκασέλιδης αφήγησης του Καρλ Μπαρκς, με τον τίτλο Ο Συλλέκτης της Δεκάρας, στην οποία αναφέρεται ο Ντόναλντ στο Χρηματωρυχείο. Στον Συλλέκτη της Δεκάρας ο Ντόναλντ αντιμετωπίζει και πάλι προβλήματα, όταν προσπαθεί να πουλήσει συλλεκτικά νομίσματα του θείου Σκρουτζ.
Κρυμμένος Μίκυ
Στο πρώτο καρέ της ιστορίας, μπορεί να διακριθεί πάνω σε ένα νόμισμα που βρίσκεται στα δεξιά του χαρτιού και μπροστά από το πόδι του Ντόναλντ, ένα νόμισμα, το οποίο έχει πάνω του έναν μικρό Μίκυ Μάους, σαν αυτούς που συνηθίζει να κρύβει ο Ντον Ρόσα σε μερικές ιστορίες του.
D.U.C.K.
Η γνωστή αφιέρωση του Ντον Ρόσα, το D.U.C.K. (Dedicated to Unca Carl from Keno, όπου Keno), βρίσκεται στο πρώτο καρέ της ιστορίας στο χαρτονόμισμα που είναι στην κάτω αριστερή γωνία.
Εξώφυλλα
