Η ιστορία Φωτονική Επιτάχυνση είναι μια πολυσέλιδη ιστορία που έγραψε ο Ρομάνο Σκάρπα με τον Λούκα Μπόσκι και σχεδίασε ο πρώτος. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2006, ενώ στην χώρα μας την είδαμε στο ΚΟΜΙΞ 13 (Β΄ Περίοδος).
Περίληψη[]
Ο Μίκυ και ο Γκούφυ προσπαθούν να βρουν έναν επιστήμονα που έχει εφεύρει έναν φωτονικό σιγαστήρα και έχει απαχθεί. Ο Μαύρος Πητ είναι μπλεγμένος και οι δύο φίλοι αναλαμβάνουν δράση…
Υπόθεση[]
Ο Μίκυ Μάους επισκέπτεται τον Γκούφυ στο σπίτι του, όπου ο τελευταίος συναρμολογεί ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο που μόλις έχει αγοράσει. Το πιο σημαντικό εξάρτημα της κούρσας είναι ένας υψηλής τεχνολογίας σιγαστήρας, που μειώνει τον θόρυβο της μηχανής και μετατρέπει την φωτονική ενέργεια σε κινητική, κάνοντας το αμάξι πολύ πιο γρήγορο.
Ο Γκούφυ ξεκινάει να κάνει μια δοκιμαστική βόλτα, μόλις όμως ενεργοποιεί τον σιγαστήρα το αγωνιστικό βγαίνει εκτός ελέγχου και τρακάρει. Ο Μίκυ αποφασίζει να πάρει τηλέφωνο την εταιρεία που έχει φτιάξει το εξάρτημα, ώστε ο φίλος του να πάρει τα λεφτά του πίσω.
Κατασκευαστής είναι ο Μπράντον Μπλιντ, ένας επιστήμονας που έφτιαχνε εφευρέσεις για τον στρατό, όμως όσο κι αν προσπαθούν να τον πάρουν τηλέφωνο δεν απαντάει και πηγαίνουν να τον βρουν στο σπίτι του.
Ο επιστήμονας λείπει και μια γειτόνισσα τους πληροφορεί πως έχει πάει σε ένα συνέδριο στο εξωτερικό, από το οποίο της έχει στείλει μια κάρτα. Ο Μίκυ παίρνει την κάρτα, και ανακαλύπτει ότι περιέχει ένα κωδικοποιημένο μήνυμα, από τον Μπράντον, που αναφέρει πως έχει πέσει θύμα απαγωγής και βρίσκεται σε ένα μυστικό εργαστήριο στο Πευκοβούνι.
Οι δύο φίλοι ξεκινάνε αμέσως για το μέρος, όμως όσο κι αν ψάχνουν δεν βρίσκουν κάποιο κτήριο, όταν από το πουθενά ένα φορτηγό περνάει κοντά τους με τεράστια ταχύτητα και ξαφνικά εξαφανίζεται. Ψάχνοντας να δουν τι απέγινε πέφτουν σε μια καταπακτή, που καταλήγει σε μια μυστική υπόγεια βάση, την οποία διευθύνει ο Μαύρος Πητ, που οδηγούσε το φορτηγό.
Ο κακοποιός έχει αιχμάλωτο τον Μπλιντ, προκειμένου να του φτιάξει ένα φωτονικό τανκ, το οποίο θα πουλήσει για να γίνει πάμπλουτος. Ο επιστήμονας έχει μόλις ολοκληρώσει τα σχέδια του νέου οχήματος, όταν ο Μίκυ και ο Γκούφυ εμφανίζονται, εκμεταλλευόμενοι την απουσία του Πητ από το δωμάτιο, για να τον ελευθερώσουν.
Πριν προλάβουν όμως να διαφύγουν εμφανίζεται ο ίδιος ο απαγωγέας, που τους φυλακίζει σε κουτιά και αφού παίρνει τα σχέδια γίνεται καπνός. Για να φύγει χρησιμοποιεί ένα αγωνιστικό που έχει φτιάξει ο επιστήμονας ειδικά για τον ίδιο, το οποίο χρησιμοποιεί τεχνολογία παρόμοια με του Γκούφυ, αλλά σαφώς βελτιωμένη. Το δικό του αμάξι μπορεί να κάνει και ελεγχόμενα άλματα, με την βοήθεια του φωτονικού σιγαστήρα, οπότε ο κανάγιας φεύγει θριαμβευτής.
Ο Μπραντ εν τω μεταξύ χρησιμοποιώντας ένα σουγιά καταφέρνει να ελευθερωθεί από τα κουτιά και μαζί με τους δύο διασώστες του εγκαταλείπουν την βάση, από μια άλλη μυστική έξοδο. Ο επιστήμονας είναι βέβαιος πως ο Μαύρος Πητ θα πάθει αυτό που συνέβη στον Γκούφυ, αφού ο φωτονικός σιγαστήρας λειτουργεί με ενέργεια που αποθηκεύει μέσα στην ημέρα, αλλά αυτή σύντομα εξαντλείται.
Καθώς έχει ήδη βραδιάσει, όταν ο Μαύρος Πητ επιχειρεί ακόμα ένα άλμα, για να περάσει ένα εμπόδιο, το φωτονικό εξάρτημα δεν έχει άλλη ενέργεια κι έτσι το όχημα συντρίβεται. Ο Μίκυ τον ακινητοποιεί και ο κακοποιός συλλαμβάνεται τελικά από την αστυνομία.
Όταν επιστρέφουν στο Μίκυ Σίτυ ο εφευρέτης καταλαβαίνει πως τα φωτόνια του δημιουργούν μόνο εμπόδια και αποφασίζει να αφοσιωθεί στον σχεδιασμό συμβατικών αγωνιστικών οχημάτων. Στο τέλος, προτείνει στον Μίκυ και τον Γκούφυ να γίνουν δοκιμαστές των οχημάτων του, αλλά οι δύο φίλοι αρνούνται, λέγοντας πως προτιμούν την σακαράκα του Γκούφυ!
Παρασκήνιο[]
Την ιστορία Φωτονική Επιτάχυνση είχε αρχικά δημιουργήσει ο Ρομάνο Σκάρπα την δεκαετία του 1980. Εκείνη την περίοδο, παράλληλα με την δουλειά του στο ιταλικό περιοδικό Topolino, ο μεγάλος καλλιτέχνης συνεργαζόταν και με την αμερικανική εκδοτική κόμικς Western Publishing, που παρήγαγε ιστορίες για την διεθνή αγορά.
Για την αμερικανική εταιρεία δημιούργησε μερικές από τις καλύτερες ιστορίες του, αφού συνεργαζόταν μαζί της από την δεκαετία του 1960, σχεδιάζοντας μάλιστα πολλές ιστορίες σε σενάριο του Τζέρυ Σίγκελ, δημιουργού του Σούπερμαν. Το πρόγραμμα αυτό, δηλαδή η παραγωγή ιστοριών για την διεθνή αγορά, τερματίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, και πολλές ιστορίες που είχαν μείνει αδημοσίευτες χάθηκαν.
Η παραπάνω περιπέτεια ήταν μια από αυτές, που κατέληξε στα τρίσβαθα των συρταριών του Σκάρπα και κατόπιν στον κάλαθο των αχρήστων. Το 2005 όμως, ο Ντέηβιντ Γκέρσταιν, κατάφερε να βρει φωτοτυπίες της ιστορίας, στα αρχεία του στούντιο της Ντίσνεϋ στο Μπέρμπανκ. Δυστυχώς από τις φωτοτυπίες έλειπαν οι διάλογοι των χαρακτήρων, καθιστώντας την ιστορία ημιτελή.
Για να την ολοκληρώσει επιστρατεύθηκε ο Λούκα Μπόσκι, ένας μεγάλος γνώστης του έργου του Ρομάνο Σκάρπα και διακεκριμένος ιστορικός της Ένατης Τέχνης, ο οποίος έγραψε το κείμενο στα μπαλονάκια από την αρχή. Έτσι, το 2006, η ολοκληρωμένη, πλέον, ιστορία, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Zio Paperone στην Ιταλία και στο Mickey Mouse and Friends, στην Αμερική, κερδίζοντας την θέση της ανάμεσα στα υπόλοιπα αριστουργήματα του Ρομάνο Σκάρπα.