Ο Λούφας Μακ Μπακ είναι ένας χαρακτήρας του Ουίλλιαμ Βαν Χορν.
Προφίλ[]
Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ είναι ετεροθαλής αδερφός του, κάτι που γνώριζε, αλλά το έκρυβε. Ο Λούφας είναι, δηλαδή, γιος του Φέργκους Μακ Ντακ από άλλη μητέρα.
Ο Λούφας ειναι ευτραφής, ηλικιωμένος, αχαΐρευτος, φτωχός, τεμπέλης και άτυχος, ένα αληθινό παράσιτο. Μια φορά προσπάθησε να σφετεριστεί τη μισή περιουσία του Σκρουτζ με αφορμή τη συγγένειά τους. Μια άλλη φορά, τον χρησιμοποίησε η Μάτζικα για να βάλει χέρι στην τυχερή δεκάρα.
Ο Λούφας έχει εμφανιστεί μόνο σε ιστορίες το Ουίλλιαμ Βαν Χορν, οι οποίες έχουν δημοσιευτεί κατά μεγάλο μέρος στην Ευρώπη. Επειδή ο ευρωπαϊκός και ο αμερικάνικος κόσμος των Ντακ διαμορφώθηκαν παράλληλα και ξεχωριστά, αυτό σημαίνει πως δε γίνεται αποδεκτός από τους μεγάλους Αμερικανούς σχεδιαστές και δεν υπάρχει στον αμερικάνικο κόσμο των Ντακ. Δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στα γενεαλογικά δέντα που σχεδίασαν ο Καρλ Μπαρκς και ο Ντον Ρόσα, όπως και άλλοι χαρακτήρες, λόγου χάρη ο Γεδεών Μακ Ντακ και ο Σερ Φράνσις Μακ Ντακ.
Ιστορία[]
Στα αγγλικά ονομάζεται Rumpus Mc Fowl και πρωτοεμφανίστηκε στην ιστορία "Ιt's all relative" ως ξάδερφος του θείου Σκρουτζ. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι είναι ετεροθαλής αδελφός του Σκρουτζ.
Συνέντευξη του Ουίλιαμ Βαν Χορν[]
Ο Λούφας Μακ Μπακ δημιουργήθηκε μόνο και μόνο επειδή ήταν ο χαρακτήρας που απαιτούσε το σενάριο να χρησιμοποιήσω σε μία συγκεκριμένη ιστορία. Δεν σκόπευα να τον μονιμοποιήσω στην αρχή. Απλά συνέβη επειδή μου δόθηκαν ευκαιρίες να τον χρησιμοποιήσω ξανά. Ο Καρλ δημιούργησε τους περισσότερους από τους χαρακτήρες του με τον ίδιο τρόπο. Ο Σκρουτζ για παράδειγμα δημιουργήθηκε για μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία του 1947. Ο Καρλ όμως είδε τις πιθανότητες και πέρασε στην ανάπτυξή του.
Τι λέγεται για αυτόν[]
Να τι δηλώνει ο Βαν Χορν:
Μου φάνηκε καλή ιδέα να εντάξω έναν καινούριο ήρωα στο καστ των Ντακ και το έκανα. Αρχικά, τον σκεφτόμουν ως εναν συνδυασμό των W.C. Fields και Monty Woolley (απο το φιλμ ‘The Man Who Came For Dinner’, 1941). Ενας μίζερος επαγγελματίας ζητιάνος και διαβόητος τεμπελχανάς, που παντα καταφέρνει, παραδόξως, να γελάει τελευταίος. Από τη στιγμή που είχα τη γενική εικόνα στο μυαλό μου, ήταν εύκολο. Δε θα μπορούσε να μοιάζει με κανέναν άλλο χαρακτήρα της Ντίσνεϋ.