Τέντυμπερ

Τέντυμπερ
Τύπος	Αρκουδάκι
Εκτιμώμενη Τιμή	Υψηλώτερη των 10 εκατομμυρίων
Μαγικές Ικανότητες	όχι

Το τέντυμπερ είναι ένα μικρό αρκουδάκι μα συγχρόνως το πιο πολύτιμο παιχνίδι του κόσμου. Εμφανίζεται σε δύο μόνο ιστορίες του Ντον Ρόσα, συγκεκριμένα σε 2 κεφάλαια του Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ, στην ιστορία Ο Ατσίδας του Παναμά και Η Αιχμάλωτη του Χείμαρρου της Αγωνίας.

Ιστορία

Ο Ατσίδας το Παναμά

Στην ιστορία αυτή γίνεται το Τέντυμπερ η αφορμή για την εξιστόρηση μίας από τις μεγαλύτερες περιπέτειες του ιδιοκτήτη της, Σκρουτζ Μακ Ντακ. Ο ίδιος ψαχούλευε το παλιό μπαούλο του με τα ενθύμια ώσπου τα μικρανίψια του πήγαν και αυτά να ρίξουν μια ματιά. Άρπαξε ένα από αυτά ένα σάκο από το μπαούλο και το έφερε στο φως. Μέσα σε αυτό υπήρχε ένα αντικείμενο το οποίο αρχικά τους παραξένεψε που ο Σκρουτζ το είχε κρατήσει ακόμα. Όμως όπως τους εξήγησε αυτό το ενθύμιο δεν είχε καμία αξία. Το κρατούσε μόνο και μόνο για να του θυμίζει να είναι πάντα προσεκτικός. Αυτός ο σάκος του θύμισε το μεγαλύτερο φιάσκο της νιότης του, όπως είπε.

Το 1906 στο νεοσύστατο Παναμά ο Στρατηγός Εστεμπάν έψαχνε μια αφορμή για να εισβάλλει με τα προσωπικά του στρατεύματα, να αυτοανακηρθυχθεί δικτάτορας και να αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο της Διώρυγας του Παναμά, την οποία θα μετονόμαζε σε Διώρυγα Εστεμπάν. Η αφορμή ήρθε με την μυστική συμφωνία μεταξύ του Σκρουτζ Μακ Ντακ και του Θεόδωρου Ρούσβελτ, για την εκμετάλλευση ενός χαμένου ναού με χρυσά αγάλματα και κοσμήματα από μεγάλους χαμένους πολιτισμούς. Ο Στρατηγός παίρνει χρυσάφι για να το μοιράσει στους άνδρες του, αλλά ο Σκρουτζ τον σταματάει και ο Ινδιάνος Αρχηγός Παρίτα αναλαμβάνει να τον παραδώσει στις Κολομβιανές Αρχές, όπου τον θεωρούν προδότη.

Όταν ήρθε όμως η ώρα ο Σκρουτζ να καθορίσει το ποσό που θα λάβει από τη συμφωνία υπό την επήρεια ενός τοπικού ποτού λιποθύμησε. Ο Ρούζβελτ ανέθεσε τότε στις αδελφές του Σκρουτζ, την Ματίλντα και την Βολκάνα Μακ Ντακ, να ορίσουν το ποσό. Αυτές για να τιμωρήσουν τον Σκρουτζ που γινόταν όλο ένα και πιο άπληστος αποφάσισαν να πληρωθεί ο αδερφός του με ένα ενθύμιο του Θεόδωρου Ρούζβελτ, το Τέντυμπερ. Το Τέντυμπερ το έστειλε ένας ζαχαροπλάστης από το Μπρούκλιν στον Ρούσβελτ και στη γυναίκα του ζητώντας την άδεια να το ονομάσει Τέντυ όπως ακριβώς είναι και το παρατσούκλι του 26ου προέδρου των Η.Π.Α., Θεόδωρου Ρούζβελτ.

Για αυτό ο Σκρουτζ θεωρεί αυτό το παιχνίδι ανάμνηση του μεγαλύτερου φιάσκου της νιότης του. Γιατί ενώ μπορούσε να εισπράξει μερικά εκατομμύρια δολλάρια, δεν πρόσεξε, λιποθύμησε, αντί αυτού εισέπραξε το αρκουδάκι του Θεόδωρου Ρούζβελτ! Όμως τα ανιψάκια του τον βοήθησαν να συνειδητοποιήσει πως αυτό το απλό αρκουδάκι είναι το ένα και μοναδικό αυθεντικό αρκουδάκι Τέντυ όλων των εποχών, που το καθιστά το πολυτιμότερο παιχνίδι στον κόσμο με ανυπολόγιστη αξία, κόβοντας έτσι τα λόγια του Ντόναλντ Ντακ. Αυτή η λεπτομέρεια μετέτρεψε το μεγαλύτερο φιάσκο του Σκρουτζ σε μία μεγάλη επιχειρηματική επιτυχία.

Η Αιχμάλωτη του Χείμαρου της Αγωνίας

Εκεί το αρκουδάκι δεν κάνει σημαντική εμφάνιση. Ξεχωρίζει απλός μες το μπαούλο των ενθυμίων του Σκρουτζ. Είναι από τις πολλές λεπτομέρεις που πρόσθετε ο Ντον Ρόσα στο έργο του κάνοντας αναφορά σε προηγούμενες ιστορίες.

Στη Πραγματική

Στην ιστορία που παίζει σημαντικό ρόλο το Τέντυμπερ αναφέρεται από τη γυναίκα του 29ου προέδρου των ΉΠΑ, του Θεόδωρου Ρούζβελ, πως το Τέντυμπερ το έστειλε ένας ζαχαροπλάστης από το Μπρούκλιν στον Ρούσβελτ και στη γυναίκα του ζητώντας την άδεια να το ονομάσει Τέντυ όπως ακριβώς είναι και το παρατσούκλι του 26ου προέδρου των Η.Π.Α., Θεόδωρου Ρούζβελτ.

Αυτό είναι ένα μεγάλο κομμάτι της αληθινής ιστορίας του Τέντυμπερ όμως πως γιατί το παιχνίδι πήρε το όνομα του από τον Θεόδωρο "Τέντυ" Ρούζβελτ; Το 1902 ενώ ο Θεόδωρος ήταν εν ενεργεία πρόεδρος πήγε ένα ταξίδι για κυνήγι στο Μισισίπι, έπειτα από πρόσκληση του κυβερνήτη του Μισισίπι Andrew H. Longino. Μετά από τρεις μέρες κυνήγι, ενώ άλλα μέλη της κυνηγητικής ομάδας είχαν καταφέρει να πιάσουν αρκούδες ο Ρούζβελτ δεν είχε πιάσει καμία.

Τι θα συνέβαινε; Η εκδρομή θα ήταν μία αποτυχία για τον πρόεδρο. Άλλα μέλη της εκδρομής έπιασαν μία γέρικη μαύρη αρκούδα και την έδεσαν σε μία Ιτιά (είδος δένδρου). Φώναξαν τότε τον πρόεδρο πως υπήρχε μία αρκούδα τελικά που μπορούσε να πυροβολήσει.

Ο Ρούζβελτ είδε την γέρικη αρκούδα και αρνήθηκε να πυροβολήσει. Θεώρησε ότι το να πυροβολήσει την αρκούδα θα ήταν ενάντια στο αθλητικό πνεύμα. Όμως κατάλαβε ότι η αρκούδα είχε τραυματιστεί και υπέφερε οπότε έδωσε διαταγή να την σκοτώσουν για να την απαλλάξουν από τον πόνο. Η είδηση έγινε γνωστή σε όλη τη χώρα και ο σκιτσογράφος Clifford Berryman σχεδίασε μία εικόνα που έδειχνε το Ρούζβελτ μπροστά από έναν οδηγό και την αρκούδα να αρνείται να πυροβολήσει την αρκούδα. Αυτό το καρτούν εκδόθηκε από το Washington Post στις 16 Νοεμβρίου του 1902 και στη συνέχεια κυκλοφόρησαν πολλές παραλλαγές του πρωτότυπου σκίτσου από πολλούς σχεδιαστές και πολλούς εκδοτικούς οίκους.

Ένας ιδιοκτήτης ενός ζαχαροπλαστίου στο Μπρούκλιν ονόματι Morris Michtom είδε το σκίτσο του Clifford, και εμπνεύστηκε. Έβαλε τότε στη Βιτρίνα του 2 λούτρινα αρκουδάκια που έφτιαξε η γυναίκα του. Ο Michtom ζήτησε την άδεια του Ρούζβελτ να ονομάσει τα αρκουδάκια «Τέντυμπερ». Η ραγδαία δημοφιλητικότητα που απέκτησαν αυτά τα αρκουδάκια βοήθησαν τον Michtom να περάσει στη μαζική παραγωγή, δημιουργώντας την εταιρία Ideal Novelty and Toy Company.

Την ίδια εποχή περίπου μία γερμανική εταιρία, ονόματι Steiff, άρχιζε να φτιάχνει λούτρινα αρκουδάκια. Η Margaret Steiff, έβγαζε τα προς το ζην της ράβοντας λούτρινα ελεφαντάκια αρχικά, ενώ στη συνέχεια άρχισε να φτιάχνει άλλα λούτρινα ζωάκια. Το 1903 ένας Αμερικανός είδα αυτά τα λούτρινα αρκουδάκια και παρήγγειλε μία τεράστια ποσότητα (3000 αρκουδάκια συγκεκριμένα) για να σταλλούν στις ΗΠΑ. Αυτά τα αρκουδάκια, που ονομάστηκαν επίσης "Τέντυμπερ", οδήγησαν στο να αποκτήσουν αυτά τα λούτρινα αρκουδάκια παγκόσμια φήμη.

Έναν αιώνα και κάτι παραπάνω χρόνια μετά, τα τέντυμπερ είναι ακόμα δημοφιλή και αποτελούν ενθύμια εκείνου του κυνηγητικού ταξιδιού στο Μισισίπι.