Ο Μίκυ Μάους ήταν μια θεμελιώδης ανακάλυψη για εμένα... ήταν μια ανακάλυψη που έγινε από ένα παιδί, η ανακάλυψη του διαβάσματος ως χρόνου διασκέδασης και θαυμασμού, η ανακάλυψη των κόμικς και η δυνατή επήρεια που μπορεί αυτή η δήθεν επικοινωνία με αυτά να μεταβιβάσει.
—Φραντσέσκο Αρτιμπάνι
Ο Φραντσέσκο Αρτιμπάνι (Francesco Artibani) είναι Ιταλός σεναριογράφος γνωστός για τις πολλές συνεργασίες του με κορυφαίους ήρωες της Ντίσνεϋ, μεταξύ αυτών το Φάντομ: Οι Νέες περιπέτειες του Φάντομ Ντακ, το Μίκυ Μυστήριο Β´ κύκλος και το W.I.T.C.H., καθώς επίσης και για τη συνδημιουργία του Monster Allergy και του Kylion. Αυτή τη στιγμή ασχολείται στενά με το Μίκυ Μάους.
Καριέρα στην Ντίσνεϋ[]
Φάντομ: Οι Νέες Περιπέτειες του Φάντομ Ντακ[]
Ξεκίνησε να εργάζεται για την Ντίσνεϋ το 1991. Από το 1995, χρονιά γέννησης του πρότζεκτ "Φάντομ: Οι Νέες Περιπέτειες του Φάντομ Ντακ", εισήλθε στην ομάδα του πρότζεκτ, με την οποία συνεργάστηκε στη σύνταξη των δύο πρώτων σειρών: Φάντομ και Φάντομ 2. Ήταν ο ίδιος που είχε τη διορατικότητα να δημιουργήσει χαρακτήρες όπως ο Ουρκ και ο Τριπ. Εγκατέλειψε το πρότζεκτ το 2002, όταν η δεύτερη σειρά διακόπηκε πρόωρα, κι έτσι δε συμμετείχε στη σύνταξη της τρίτης. Μεταξύ των πιο αξιομνημόνευτων κόμικς του είναι τα: Σκιές στην Αφροδίτη, Σεισμός, για την πρώτη σειρά, καθώς επίσης το Έβερετ Δάρβιν: Η Φωνή στο Σκοτάδι, για τη δεύτερη.
Άλλες δουλειές σε εκδόσεις της Ντίσνεϋ[]
Επίσης, για την πρώτη σειρά ο Αρτιμπάνι έγραψε δύο υποσειρές: Το 5Y επικεντρώνεται στις δυσκολίες της σχέσης της Λίλα Λέυ με τον Αρρίβα Τριπ, στο οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο Τριπ, ο γιος του Κόκορον του Αρπαγά.
Ήταν ένας απ' τους κύριους συνεργάτες του επικεφαλής του περιοδικού Disney MEGAzine, προϊόν εβδομαδιαίας κυκλοφορίας μεταξύ του 1997 και 1998 στο παράρτημα με τη La Repubblica, που περιείχε αστεία, τίτλους βιβλίων και παιχνίδια. Το 2000 εργάστηκε ως επικεφαλής του Μίκυ Μυστήριο Β' Κύκλος και έγραψε την ιστορία και το σενάριο πέντε τευχών.
W.I.T.C.H.[]
Το 2001 εντάχθηκε στο πρότζεκτ W.I.T.C.H. του οποίου ήταν γόνιμος συντάκτης, γράφοντας είκοσι τεύχη απ' την τακτική σειρά, απ' τα οποία ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να θυμηθεί τα τρία πρώτα τεύχη που ξεκίνησαν τη saga. Το 2004 συμμετείχε στη μικρή εμπειρία του Kylion για το οποίο επίσης στην περίπτωση αυτή έγραψε τα πρώτα τρία τεύχη.
Topolino[]
Ο Αρτιμπάνι πάντα έδινε συνεισφορά στο επιτελείο του Topolino, παρά το ότι, εξαιτίας των πολυάριθμων πρότζεκτ, μόνο τα τελευταία χρόνια προσφέρει πραγματικά συνεχή σύμπραξη.
Στις 31 Ιανουαρίου 1993, μετά από αρκετές συνεργασίες με το επιτελείο του Paperino, δημοσιεύτηκε η πρώτη του ιστορία Ο Μίκυ Μάους και το Φάντασμα που Τραγουδά (Topolino e il fantasma canoro). Απ' την αρχή προσπάθησε να αφήσει μία πνοή πρωτοτυπίας στις ιστορίες του σχεδιάζοντας σειρές του θεάτρου Αλάμπρα, το οποίο του επέτρεπε να κάνει αστείες παρωδίες έργων της λογοτεχνίας που δεν τα είχαν εκμεταλλευθεί άλλοι κορυφαίοι της Ντίσνεϋ. Επισκέφτηκε ξανά το "κλειδί" της Ντίσνεϋ: Φτώχεια και Αρχοντιά, θεατρικό έργο του Εντουάρντο Σκαρπέτα, Ο Εσχισμένος Υποκόμης του Καλβίνο και Η Πονηριά του Σκαπίνο του Μολιέρε. Το 1994, συνεχίζοντας τη μόδα των παρωδιών της Ντίσνεϋ, έγραψε την Παράξενη Υπόθεση του Τζέκιλ Μάους και του Κύριου Μάικ (Lo strano caso di Topo Jekyll e Mister Mike). Την επόμενη χρονιά έγραψε την ιστορία Ο Μίκυ και το Αίνιγμα της Καρτούνια (Topolino e l'enigma di Cartunia), που έχει γίνει κλασική και σχεδιάστηκε απ' τον Κορράντο Μασταντουόνο, με τον οποίο ο Αρτιμπάνι συνεργάστηκε συχνά αργότερα.
Το 1998, με την ευκαιρία της εβδομηκοστής επετείου απ' τη "γέννηση" του Μίκυ Μάους έγραψε με τον Τίτο Φαράτσι την ιστορία που θα γινόταν μια απ' τις πιο διάσημες του: Το Ποτάμι του Χρόνου , η οποία δανείζεται το σκηνικό της μικρού μήκους ταινίας Ατμόπλοιο Ουίλλυ, την πρώτη στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Μίκυ Μάους. Το 1999 έγραψε την ιστορία Οι ιπτάμενοι ιππότες Ένα τσούρμο Δράκοι που επίσης τιμήθηκε για το καλύτερο σενάριο.
Το 2000 έγραψε μερικές ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούσαν οι κατεξοχήν υπερήρωες της Ντίσνεϋ: ο Φάντομ Ντακ και ο Σούπερ Γκούφυ, και με τη συνεργασία του Κλαούντιο Σαρρόνε, την ιστορία Οι Χρυσοί Κύκλοι της Ατλαντίδας, που είναι μέρος της σειράς Η Μηχανή του Χρόνου.
Η επιστροφή στο Topolino μετά από δέκα χρόνια[]
Μετά από ένα διάλειμμα σχεδόν μια δεκαετία, ο Αρτιμπάνι επέστρεψε στο περιοδικό κατά το έτος 2011. Εκείνη τη χρονιά δημοσιεύτηκε και η πρώτη του ιστορία που έγραψε (μετά από τόσο καιρό) με τίτλο Πράκτωρ Μηδέν - Επιχείρηση Όλεθρος και έξι μήνες αργότερα ακολούθησε Ο Κύβος του Ολύμπου - Σε Ελεύθερη Πτώση.
Τον Δεκέμβριο του 2012 με την ευκαιρία της ογδοηκοστής επέτειος από τη δημοσίευση του πρώτου τεύχους του Μίκυ Μάους σε μορφή εφημερίδας, έγραψε την ιστορία Οι Εξερευνητές του Αύριο.
Το 2013 δημοσιεύεται σε 4 μέρη η ιστορία Η Τελευταία Περιπέτεια της οποίας έγραψε το σενάριο, όπου μετά από χρόνια απουσίας επανέρχεται ο χαρακτήρας Σκληρόκαρδος Χρυσοκούκης. Στο τεύχος 3003 μπαίνει η ιστορία Μόμπυ Ντικ, μια παρωδία του περίφημου μυθιστορήματος του Χέρμαν Μέβιλ. Τον Δεκέμβριο του 2013 δημοσιεύεται σε σχέδιο του Μοττούρα η ιστορία Ο Κώδικας της Αρμονίας που είδαμε στο Μίκυ Μάους #130 (Β΄ Περιόδου) στη χώρα μας.
Στα Topolino #3153 - 3154 το 2016, δημοσιεύεται ένα crossover που είχε καιρό στο μυαλό του, η ιστορία Φάντομ Ντακ εναντίον Πράκτορα Ντακ – Χρονοέγκλημα (PK Timecrime DD) σε σχέδιο Πάολο Μοττούρα χωρισμένο σε 2 μέρη. Σύμφωνα με τον ίδιο, το σενάριο της συγκεκριμένης ιστορίας που θεωρεί πολύπλοκη του πήρε 1 μήνα! Τον Ιανουάριο του 2017, κυκλοφορεί το Topolino #3170 με την νέα του παρωδία Μητρόπολη (Metopolis) βασισμένο στην ταινία Μητρόπολις.
Για τα 70 χρόνια του Σκρουτζ, κυκλοφόρησε στην Ιταλία η συνέχεια της Τελευταίας Περιπέτειας με τον τίτλο Το Μυστικό του Σκληρόκαρδου Χρυσοκούκη. [1] Στα μελλοντικά του σχέδια, είναι μια ιστορία παρωδία του Μάγου του Οζ.[2]
Καριέρα εκτός Ντίσνεϋ[]
Από το 1991 άρχισε να γράφει ιστορίες για τον Lupo Alberto, με τον οποίο εξακολουθεί να συνεργάζεται, ενώ για την εκδοτική του Macchia Nera έχει γράψει και εικονογραφήσει τα στριπ του Umino Bufo και τις περιπέτειες των Scardaglione και Maruzzelli (μαζί με τον Lello Arena).
Στο Marvel Ιταλίας, που ανήκει στην Panini, έχει δημιουργήσει δύο μίνι-σειρές αφιερωμένες στους X-Men και στον Doctor Strange αντίστοιχα. Στη Γαλλία δημιούργησε δύο σειρές για τον εκδοτικό οίκο Les Humanoids ASSOCIÉS: Κόκκινος δήμιος που σχεδιάστηκε από τον Ivo Milazzo και Jimmy Jones από τον Alessio Κόπολα.
Ως τηλεοπτικό συγγραφέας υπέγραψε δύο σεζόν του Go-cart στο κανάλι Rai 2. Ως συγγραφέας των κινουμένων σχεδίων έχει εργαστεί ως συγγραφέας για τη σειρά κινουμένων σχεδίων Monster Allergy (πρώτη και δεύτερη σεζόν) και Winx Club (πρώτη, τρίτη και τέταρτη σεζόν), αλλά και έγραψε για δυο ταινίες του Winx. Έχει επίσης εργαστεί σε σειρές όπως η Pop Pixie, Monsters and Pirates and Wolf Alberto (πρώτη και δεύτερη σεζόν).
Ελληνικές εκδόσεις[]
Περιοδικό ΚΟΜΙΞ[]
Στο ΚΟΜΙΞ έχουν μπει μόνο μέχρι στιγμής οι εξαιρετικές ιστορίες Το Ποτάμι του Χρόνου (ΚΟΜΙΞ 185), Οι Εξερευνητές του Αύριο (ΚΟΜΙΞ 9 (Β΄ Περίοδος)) και ο Μόμπυ Ντικ (ΚΟΜΙΞ 1 της Β' περιόδου) της οποίας το σενάριο είχε αναλάβει ο Αρτιμπάνι. Το τεύχος έχει και άρθρα για αυτόν αλλά και κάποιες ομιλίες σχετικά με το Μόμπυ Ντικ.
Αναφορές[]
| Δημιουργοί | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Μόμπυ Ντικ Project | |||
|---|---|---|---|
| Ιστορία | Μόμπυ Ντικ · Ιστορία: Μόμπυ Ντικ · Μόμπυ Ντικ - Πίνακες & Σχέδια |  | |
| Χαρακτήρες | Ισμαήλ · Άχαμπ · Η Λευκή Φάλαινα · Στάρμπακ · Χούγκα, Λούγκα και Ντούγκα · Φεντάλλα · Καμακιστές · Φλασκ · Σταμπ · Το Πλήρωμα του Πίκουντ | ||
| Αντικείμενα | Φαλαινοθηρικό Πίκουντ · Πλοίο ''Χρυσή Γκόλντυ'' · Χρυσό Σεντούκι · Η Τυχερή Δεκάρα του Άχαμπ | ||
| Δημιουργοί | Φραντσέσκο Αρτιμπάνι · Πάολο Μοττούρα | ||