Το 178ο τεύχος του περιοδικού Μίκυ Μάους που πήρα αυτόν το μήνα, έχει μια ιστορία κόμικ δύο επεισοδίων, που δίνει φόρο τιμής στο πρώτο μεγάλο αριστούργημα επιστημονικής φαντασίας στην ιστορία του κινηματογράφου: το Μετρόπολις του Φριτς Λανγκ!
Το Μετρόπολις είναι γερμανική δραματική, επική ταινία επιστημονικής φαντασίας, του 1927. Το έργο ανήκει στο είδος του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Η σκηνοθεσία έγινε από τον Φριτς Λανγκ, σε σενάριο της Τέα φον Χάρμπου, το οποίο κι αυτό με τη σειρά του βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημά της. Πρωταγωνιστούν οι Άλφρεντ Άμπελ, Γκούσταβ Φρέλιχ, Ρούντολφ Κλάιν-Ρόγκε και Μπριγκίτε Χελμ. Παραγωγός της ταινίας ήταν ο Έριχ Πόμερ και η διανομή έγινε από την UFA. Η ταινία σήμερα θεωρείται πρωτοπόρος τους είδους της επιστημονικής - φαντασίας στις ταινίες, και μάλιστα η πρώτη μεγάλης διάρκειας ταινία τους είδους, που κυκλοφόρησε.
Η ιστορία εκτυλίσσεται χωρίς σαφή ένδειξη κάπου στο μέλλον. Το περιβάλλον είναι ψυχρό και βιομηχανικό.
Η υπερπληθυσμική Μετρόπολις χωρίζεται σε δύο κοινωνικές τάξεις που ζουν σε διαφορετικά επίπεδα της πόλης. Η ελίτ των αρχόντων και της αριστοκρατίας ζει στο ανώτερο επίπεδο, ενώ οι εργάτες, τα χέρια που φτιάχνουν την πόλη, ζουν στο κατώτερο επίπεδο, όπου βρίσκονται και οι μηχανές. Οι μηχανές είναι αυτές που καθορίζουν - και "καταβροχθίζουν" - τις ζωές των εργατών. Ο χρόνος, πάντοτε σχετικός, δείχνει να έχει σταματήσει για τους κατοίκους της "άνω" πόλης, ενώ για τους εργάτες αποτελείται μόνο από το ατελείωτο δεκάωρο της κάθε βάρδιας τους. Οι ολοκληρωτικές πολιτικές και οι οικονομικές δομές της κοινωνίας, καταγράφονται με ακρίβεια σε μια πόλη που γίνεται, τελικά, εφιαλτική.
Ο Γιόχαν Φρέντερσεν είναι ο Άρχοντας της Μετρόπολις. Δεν διευθύνει απλώς, αλλά εξουσιάζει την πόλη. Ο χαρακτήρας του κατά πολλούς είναι ένας συνδυασμός του (Σαιξπηρικού) Ριχάρδου Γ' και του Αδόλφου Χίτλερ. Η ομοιότητα του με τον Χίτλερ αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς ότι η ταινία δημιουργήθηκε στην προ-Χιτλερική Γερμανία.
Ταυτόχρονα, στην ταινία υπάρχουν αρκετοί βιβλικοί συμβολισμοί. Ο ίδιος ο Φρέντερσεν παραλληλίζεται με Αιγύπτιο φαραώ του οποίου οι σκλάβοι φτιάχνουν τις πυραμίδες. Σε ερώτηση του γιου του, γιατί φέρεται τόσο άσχημα στους εργάτες απάντα "είναι τα χέρια τους που χτίζουν τη Μετρόπολις".
Η γυναίκα - καταλύτης, ονομάζεται "Μαρία" και η πρώτη φορά που εμφανίζεται είναι στις κατακόμβες της πόλης, όπου περιβαλλόμενη από ξύλινους σταυρούς, "κηρύττει" στους εργάτες. Τους μιλάει για ένα παρόμοιο κατασκεύασμα με τη Μετρόπολις, τον Πύργο της Βαβέλ, ενώ ταυτόχρονα ο θεατής βλέπει τις συνθήκες εργασίας των εργατών που προσομοιάζουν με αυτές των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Τι λένε οι δημιουργοί του κόμικ:
"Ενενήντα χρόνια μετά από την πρεμιέρα της ταινίας, η πόλη και οι κάτοικοί της έχουν ακόμα μοναδική οπτική δύναμη. Εξερευνήσαμε τους δρόμους της με δέος και σεβασμό και ο Πάολο έδωσε, για άλλα μια φορά, καταπληκτική δουλειά. Σκοπός μου ήταν να κάνω τους ήρωες μιας βωβής ταινίας να μιλήσουν... Ελπίζω οι φωνές τους, χάρη στον Μίκυ, τον Γκούφυ και την Μίννι να σας φανούν οικείες!"
ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΟ ΑΡΤΙΜΠΑΝΙ σεναριογράφος
"Ήμουν παιδί όταν είδα για πρώτη φορά λίγες σκηνές από την ταινία Metropolis του Φριτς Λανγκ, σε ένα πασίγνωστο βίντεο κλιπ στο οποίο οι μουσικοί πετούσαν ανάμεσα στους ουρανοξύστες της Μητρόπολης. Θυμάμαι ακόμα πόσο δέος και θαυμασμό ένιωσα! Ήθελα να κάνω κι εγώ αυτό το απίστευτο ταξίδι. Τρεις δεκαετίες αργότερα, τα κατάφερα, σχεδιάζοντας αυτή την ιστορία!"
ΠΑΟΛΟ ΜΟΤΤΟΥΡΑ σχεδιαστής
Το συνιστώ το κόμικ αυτό ανεπιφύλακτα!